Food Drive progressing, Silayan says

Media

Part of The Republic

Title: Food Drive progressing, Silayan says
Language: English
Source: The Republic Year I (Issue No.1) October 14, 1944
Year: 1944
Rights
Fulltext: 4 Pages [ Br|niblir Year I Manila, Philippines, Saturday, October 14, 1944 Food Drive Progressing, Silayan Says Provinces Cover Respective Quotas For Principal Staples The result of the current food production campaign which was inaugurated on the birthday of President Jose P. Laurel last March 9 has exceeded all expectations, according to Hilarion S. Silayan, General Manager of the National Food Production Campaign Office who reported that all provinces exceeded their quota with respect to rice, corn, camote and cassava. , “No government program of such a vast scale,” Mr. Silayan said, “has ever been launched under the most adverse conditions, but in spite of diffi< ulties, the results so far have been beyond expectations.” Mr. Silayan’s report reads in part as follows: "The 1944 Food Production Campaign is an organized effort i tn place under cultivation to rice requirements for each province and municipality; and to plant all vacant home lots to vegetables. It also encourages planting of all other food crops, such as beans, root crops, vegetables, and fruits. “In order that these activities may be well organized and efficiently executed to attain the desired objectives, the following program has been adopted for each province: “1. Intensification of planting in irrigated areas through companion-cropping, second-cropping, and crop rotation and use of proper varieties. “2. Intensification of the campaign for the planting of corn find root crops, particularly in idle farm lands. “3. Extension of planting on new areas. “4. Procurement, production, and distribution of plant-materials for the farmers. “6. Using of home gardens and town vacant lots for the cultivation of vegetables and fruit trees. “6. The application of compulsory labor service to foster food production. “7. Enlisting the cooperation of local officials, schools, - religious institutions, and .civic organizations to cooperate in planting food crops. “The farmers of the Philippines are, as a general rule, engaged (Continued on page i.) His Excellency, President Jose P. Laurel, who has guided the Republbic through a fruitful first year. Laurel Speech Main Feature of Anniversary Program Today LlonAH.Y 20 Ceiitavos No. 1 Orientation of People to Meet War Situation Effected Through President’s Efforts Filipinos Equal to Drastic Revision of Outlook and Modes of Living—First Year Accomplishments Reviewed Navy Official Donates Flour The Director of Religious Affairs has recently received five sacks of wheat flour which were donated by the Office of the Naval Attache to the Japanese Embassy in the Philippines for the use of Catholic churches in Manila. In acknowledging receipt of the donation, Engracio Fabre, director of Religious Affairs, expressed gratitude and appreciation for the timely donation which will help the Catholics in continuing their religious practices when wheat flour is not available in the market. Despite the emergency, thousands of people are expected to jam the grounds in front of the Legislative Building this morning to witness the celebration commemorating the first anniversary of the establishment of the Republic. With President Jose P. Laurel as the only speaker of the day, the program prepared by the anniversary committee of which Teofilo Sison, Minister of Home Affairs, is the Chairman, will be held in front of the Legislative Building, the same spot where a year ago Philippine Independence was proclaimed. The program starts at 9.30 o’clock this morning with high officials of the Republic and ranking officers of the Imperial Japanese Army and Navy attending. The celebration opened last night with a radio program featuring the speech of Arsenio N. Luz, Chairman of the Board of Information, wherein he stressed the significance of the establishment of the Republic. At 6:30 o’clock tonight Claro M. Recto, Minister of State for For: eign Affairs, will speak over the radio, closing the two-day celebraThe program of the ceremonies this morning is as follows: 7:30 a. m. Public Mass. AT THE LEGISLATIVE BUILDING ‘ 8:30 a. m. ; Assemblage of the Public before the Legislative Building. 9:00 a. m. The Speaker of the National Assembly, the Chief Justice of the Supreme Court, the Members of the Cabinet, the Chairman of the Council of State and the Military Governor of Manila will assemble at the office of the Speaker, passing through the rear entrance. 9:05 a. m. Members of the National Assembly, other officials and distinguished guests will occupy their respective places at the grandstand. 9:10 a. m. His Excellency, the Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of Japan; His Excellency, the Highest Commander of the Imperial Japanese Army in the Philippines; His Excellency, the Highest Commander of the Imperial Japanese Navy in the Philippines, and their respective staffs, will arrive for the anniversary ceremonies and will proceed to the office of the Speaker through the front entrance. 9:20 a. m. The President of the Republic of the Philippines, accompanied by the Chairman of the Anniversary Committee, will leave Malacanan Palace at 9:15 a. m. for -the anniversary ceremonies preceded by escort and will arrive at the office of the Speaker at 9:20 a. m. passing through the front entrance. 9:25 a. m. His Excellency, the Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary (Continued on page 2) Complete orientation of tile people and the thorough readjustment of the nation’s political, economic, judicial and cultural institutions in response to the exigencies of the war and the establishment of a New Order marked the administration of President Jose P. Laurel in the first year of the Republic. By reason of the emergency needs of the time, the people faced most courageously a drastic revision of their outlook and modes of living which otherwise would require generations of change under more normal conditions. Under the inspiration and guidance of President Laurel, the people have galvanized themselves for concentrated and united effort for survival within the limitations imposed by the Greater East Asia war. Signal achievements of the administration include the mobilization, pf Filipino scientists for intensive research to solv\ t‘> 1 •’>”?. f substitutes ijji medicine and C'UiDlei' • . ' ■ system and tho ' social lu.^tice’.-.,,!---^ a more equitable distribution of land and the amelioration of social conditions among the masses and the thorough overhauling of the machinery of justice and the revision of law’s in accordance with the customs and traditions of the people. Food Production Main concern of the Republic during the first year of its existence was the achievement of economic self-sufficiency especially in the matter of food. Tremendous obstructions incident to the war had to be faced and overcome. The National Food Production Office was created to take charge of the nation-wide food production campaign. A call was issued to agencies and elements, both government and private, to coordinate their efforts to increase the food supply. The government decreed the recruitment of all able-bodied persons for emergency service in food production. The Philippine National . Bank was authorized to grant loans ■ to finance food production through its branches, agencies and subagencies throughout the country. An Economic Planning Board, • along with the Cabinet, concentra1 ted its attention on the problem of ! production and procurement of rice and cither prime necessities. The Bigasang-Bayan was organized to . control the procurement and disr tribution of rice and other cereals. 3 One hundred sixty-four Consumers’ Cooperatives were created in Manila to allow private initiative to supplement the Biba’s buying facilities. Idle areas, both government and private, were ordered planted to rice and related substitutes totalling 509,036 hectares as of August, 1944. The NADISCO (National Distribution Corporation) was created to insure the equitable distribution of available prime necessities through the people’s cooperatives and neighborhood associations. The People’s Security With the program of national construction and rehabilitation undertaken by the Republic from its inauguration, the problem of peace and order constituted a basic concern of the government during this first year. Accordingly, the gov' ernment reorganized and strengthened the Constabulary force as its . main arm for the preservation of : the people’s security. The force : was increased to 40,000 officers and men and the recruitment and train; (Continued on page 2) Home Workers’ Association Distributes Dividends, Bonuses Dividends and bonuses in cash and commodity were distributed last October 5 to members of the Home Workers’ Association, an organization of some 200 women engaged in food preservation and .the manufacture of commodities and household articles under the direction of expei-ts of the Bureau of Plant Industry. Dividends distributed amounted to 1*57,268.66, while bonuses in cash amounted to 1*26,080. Sugar worth 1*17,500 was also given to members of the association. The Home Workers’ Association started from modest beginnings in 1942, upon the suggestion of the then Commissioner of Agriculture and Commerce Rafael Alunan and Assistant Commissioner Jose G. Sanvictores, who were prompted by the desire to alleviate the condition of stranded girl students and unemployed teachers. The first unit, which became the nucleus of the present association, was organized in the Bureau of Plant Industry. (Continued on page 2) ANG AMING LAYON AT TUNGKULIN Sa tanging pagnanais na ang ating baya’y magkaroon ng ganap na kaalaman sa mga pangyayari ay ipinasiya ng isang pulutong na mga mamamayan na ilathala ang abang lingguhang ito, Ang Republika, upang mabatid nating mga pilipino ang tunay na mga nangyayari sa kasalukuyan at nang sa paraang iyan ay may mapagbatayan tayo sa ating mga gagawiin bilang mga mamamayan ng Republika ng Pilipinas at bilang mga tapat na anak ng ating tanging Inangbayan—ang Pilipinas. Naniniwala kami na katutubong tungkulin ng bawa’t isang mabuting mamamayan ang ipagtanggol at pangalagaan ang karangala’t kapangyarihan ng ating sariling Pamahalaan. Ang alin mang gawi, kilos at isiping salat sa ganyang makabayang tungkulin ay maliwanag na kawalan ng pagtatapat at isang tunay na pagtataksil sa bayan at sa mga kababayan. Pinaninindigan namin na ang pag-ibig natin sa ating bayan, bilang mamamayan ng Republikang ito, ay di dapat pagkaitan ng ating katutubong karapatan na makatuligsa sa alin mang balak at batas ng Pamahalaan, na, sa aming malinis na paniniwala, ay makasasama sa lalong mabuting kapakanan ng ating bayan. Dahil na dahil nga sa iniibig namin ang ating bayan, sa ibabaw ng lahat, ay di namin nararapat paraanin ang alin mang bagay na sa anumang paraan ay makapipinsala sa ating mga kapakanan at hangaring mapanatili ang isang Pamahalaan “ng mga pilipino, sa mga pilipino at ukol sa mga pilipino lamang.” Tinitiyak namin na ang Pangulong Laurel ay siyang, sa pamamagitan ng batas, ay pinakamataas' na patnugot ng bansang pilipino. Sa gayong pagka-patnugot ay nararapat na lubos na igalang, sundin at ibigin. Siya ang sagisag na kumakatawan sa ating kapangyarihan at karangalang pambansa, at katungkulan nating tulungan at katigan sa lahat ng abot ng ating kaya at nang sa ganya’y maisakatuparan niyang maluwalhati ang kanyang malinis at makabayang adhikain na napamuhunanan na niya ng di maulatang pagpapakasakit. Sa kabutihang palad natin, ang ating bayan ay di hiniwalayan kailan man ng Maykapal sa lalong mapanganib at mahihigpit na sandali ng ating kasaysayan: si Rizal at Del Pilar, sa p.amamagitan ng kanilang katiningang-loob, malawak na paningin at malalim na panarok ay siyang nangamatnubay sa atin sa mga araw ng kadiliman ng unang kilusang tungo sa pagtatayd ng mga unang haligi ng ating pagka-bansa. Sina Bonifacio, Mabini at Aguinaldo, noong di na maiiwasan ang pangatawanang pagkilos, ay siya naming naging mga tao ng ating kapalaran at siyang nangamanihala sa bayan sa pagtatatag ng ating Unang Republika. At ngayon, sa mga araw na ito ng kakilakilabot na pagsubok sa ating pagka-lalaki at sa ating pagka-bansa, ay ibinigay naman sa atin ni Bathala ang isang dakilang lalaki—si Jose P. Laurel. Siya ang kumakatawan sa lalong pinaka-magiting sa atin. Lubos na marangal, matapang, makabayan, walang pag-iimbot—malinis na salamin ng mga kabaitang pilipino, patnugot na tatalimahin, huwarang hahalintularin sa mga araw na ito ng lalong masagwil at masuliraning katayuan ng ating kalagayan sa pamamayan, sa pamumuhay at sa pananalapi. , Nananalig kami, sa wakas, na sa mga dahon ng ating kasaysayan ay nakatakda ang tatlong sumusunod na panahon: una, ang sa pagliliwanag at pagtatalatag ng ating kabansahan. na lumikha ng isang Rizal, paham at palaisip, mangangatha at makata, na siyang umawit ng mga kabaitan ng ating tinubuan; ikalawa, ang sa pagtatatag ng lakas ng ating mga tauhan, na lumikha ng isang Bonifacio, ang mapaghimagsik na patnugot at bayani ng taumbayan; at ikatl .^nou " pagpapatibay ng ating pagka-Bansa at sa pagtataguyod sa k; < . - ' vin ang WftgSy ahn'Vg'iS^ na sagisag ng malinis na pagka-Pilipino sa kasaluk ■. Ang Republika, sa pagpapasimulang ito ng k nabuhayan, ay nag-uukol ng kanyang pamimitagan sa bayatig natatalaga niyang ipagtanggol, at sa patnugot na pambansa, ang Pangulong Laurel, bilang tanlaw na nagniningning na nagbibigay sa atin ng liwanag upang makita ang landas na patungo sa hantungan sa mga araw na ito ng mapanganib na pagsubok—ang pagkaligtas ng ating bayan at ang ikapagiging matibay ng ating Pangalawang Republika Pilipina, na napatatag sa lalong madaluyong na panahon ng ating kasaysayan. Pananalig... (Karugtong ng nasa pagina 3) At ganyan ang aming pananalig at paniniwala . . . Sapagka’t: Ang patnugot ngayon ng bansa at ang mga mamamayan ay tinitibukan sa pusd ng malinis na. pagibig sa kanilang tinubuan. Walang di nakalaan sa mga dusa at pagtitiis. Bawa’t isa’y gumagamit ng kahinahunan at iniwawaksi ang maalab na simbuyo ng loob. Namumuhunan ng liwanag ng pag-iisip at bawa’t gawi’y tinitimbang na mabuti sa katarungang dapat talimahin. Kaya, sa ibabaw ng lahat, ay buo ang aming pag-asa, na, pagkapaWl ng dilim ay lalaganap ang liwanag ng isang bagong araw na magsasabog sa madia ng biyaya ng kabuhayang mapalad, pasasa at maluwalhati. Ministry of Agriculture and Natural Resources have been assigned as executive officers to help the governors organize and carry out the food production program. Many other men in the government have been drafted for provincial service to help in the food production campaign. A total number of 830 employees from the Ministry of Agriculture and Natural Resources and 236 from other ministries have been given provincial assignments on food production. “A special service has been organized for the procurement and distribution of seeds and plantingmaterials, utilizing the Seed Farm Division of the Bureau of Plant Industry as the nucleus. “In spite of the difficulties of transportation and communication, all provinces of Luzon have reported that the campaign has been in operation since April. These provinces have been rendering regular fortnightly and monthly reports of accomplishments. Of the Visayan and Mindanao provinces—Antique, Capiz, Iloilo, Occidental Negros, Bohol, Masbate, Bukidnon, Surigao, and Zamboanga—have also reported on the progress of the food production campaign. “In the Central, Southern, and Southwestern provinces of Luzon, the progress in the planting of substitute crops—namely, corn, camote, and cassava—so far has exceeded all sanguine expectations. In corn, the provinces that have exceeded their quota up to the fortnight ending July 31, are: Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Pampanga, Laguna, Rizal, and Albay. The others will surely cover their quota by the end of August. “In camote, the provinces that have exceeded their quotas are: Pangasinan, Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Pampanga, Bulacan, Tayabas, Laguna, Rizal, Sorsogon, and Albay. Food Drive ... (Continued, from page 1) only in self-sufficing agriculture. They will plant food crops whether they are told or not, without need of compulsion, if conditions permit farm operations. That is the reason that, in adopting a plan for the food production campaign, we laid special emphasis on creating favorable conditions in order that the farmer may be able to plant, harvest, and market his crops. Security of life and property, unhampered pursuit of livelihood, in the rural districts, easy and cheap facilities of transportation, availability of planting materials and adequate prime commodities at reasonable prices and fair prices for his crops—these are the conditions needed by the farmers. “Ranking officials of the different bureaus and offices under the Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Pagpapahayag sa Kasarinlan ng Pilipinas at pa pagpapasinaya sa Republika ng Pilipinas. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Paglagda sa Kasunduan sa pakikipagtulungan ng Pilipinas at ng Hapon. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Pag. kakalodb ng pangkalahatang pawalang-sala at patawad sa lahat ng mga mamamayan ng Pilipinas na may pinananagutang krimen o pagkakasalang may-uring pangkapamayanan. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Paglikha sa sangguniang-Bansa, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Ramon Avanceiia. Ika-20 ng Oktubre, 1943.—paghirang sa mga Kagawad-Bansa ng Republika ng Pilipinas at paglikha sa Kagawarang-Bansa sa mga Suliraning Panlabas na ang pinakaKagawad-Bansa ay ang Kgg. Claro M. Recto. Ika-21 ng Oktubre, 1943__ Paglalaan ng guguling F2,000,000 ukol sa pagsaklolo at pagpapanibagong buhay. Ika-23 ng Oktubre, 1943.—Paghirang sa Kgg. Jorge B. Vargas bilang Tanging-Sugo na Maylubosna-Kapangyarihan ng Republika ng -Pilipinas sa Imperyo ng Hapon. Ika-23 ng Oktubre, 1943.—Paglikha sa Pambansang Lupon sa Pagtuturd na gagawa ng pagaaral, at magtatagubilin ng mga kinakailangang pagbabago, sa kasalukuyang pamamaraan ng pagtuturd. Ika-20 ng Nobyembre, 1943.— Naglagda ang Pangulo ng Republika ng isang kautusang ukol sa pangangasiwa sa pamamahagi ng bigas at mais. Ika-25 ng Nobyembre, 1943.— Pagbubukas ng unang pangkaraniwang pulong ng KapulungangPambansa. Ika-3 ng Disyembre, 1943.— Paglikha sa Tanggapan ng Pangasiwaan ng Pagkain at paghirang | sa Kgg. Jose Sapvfctores bilang | Tagapangasiwa ng Pagkain. Ika-13 ng Disyembre, 1943.— Naglagda ang Pangulo ng Republika ng mga Kautusang Tagapagpaganap na siyang maglalahad ng kaayusan at kayarian ng -wa| tawat ng- Republika ng Pilipinas I at Xagtatadhana mg ^mga ^untu] Ika-20 ng Disyimbre, ins\— . Pagbubukas ng Unang Pulong sa ! Panggagamot sa Halim ng • Republika ng Pilipinas. , Ika-24 ng Disyembre, 1943.— Pagpapanibagong-tatag sa mga Kagawaran, Kawanihan, Tanggapan, sangay at iba’t ibang bahagi ng Pamahalaan ng Republika ng Pilipinas. Ika-31 ng Disyembre, 1943.— Pagpapatibay sa Batas Big. 18 na nagtatadhana ng pagbibilf ng mga bono ng Republika ng Pilipinas ukol sa pagpapanumbalik at pangangalaga sa katahimikan at kaayuIka-4 ng Enero^ 1944-—Pagtatatag sa Bigasang-Bayan upang siyang mangasiwa sa pag-aani, pagtitipon at pamamahagi ng bigas at ng iba pang kakanin. Ika-7 ng Enero, 1944.—Pagtatatag ng mga Pampurok na Hukuman sa Paghahabol at Hukumang Unang Dulugan. Ika-8 ng Enero, 1944-—Pagtatatag sa Pasanayan sa Pagtuturd ng Wikang Pambansa. Ika-11 ng Enero, 1944-—Paglikha sa Lupong sa Pagbabalita, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Arsenio N. Luz. Ika-2 ng Pebrero, 1944-—Ang unang pangkaraniwang animn’apung-araw na pulong ng Kapulungang-Pambansa ay nagwakas. Ika-9 ng Pebrero, 1944.—Paglikha sa Palingkurang-Tagapangalaga sa Mamamayan, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Jose Paez. Ika-22 ng Pebrero, 1944.—Pagpapatibay sa Batas Big. 39 na nagpapahayag ng pagkakaroon ng kagipitan at nagpapahintulot sa Pangulo ng Republika na makapagtadhana ng mga tuntunin upang mapangalagaan ang kaligtasan, kalusugan at kapanatagan n«r mga mamamayan sa Pilipinas. Ika-29 ng Pebrero, 1944.—Ang Kgg. Jorge B. Vargas, Sugo ng Pilipinas sa Hapon, ay nagharap ng kanyang mga katibayan sa Kanyang Kadakilaan, ang Emperador ng Hapon. Ika-3 ng Marso, 1944.—Pagpapatibay sa Batas Big. 65 na nagpapataw ng lalong mabigat na parusa sa mga pagkakasalang tumutukoy sa pagnanakaw, pagpapasuhol, panghuhuwad, panlilinlang, mga pamalakad na labag sa batas, paglustay sa salapi ng Pamahalaan, pagtataksil at paglabag sa mga batas ukol sa pangangasiwa sa pagkain, atb. Ika-8 ng Marso, 1944.—Paglikha sa mga Tanging Hukuman ng mga Usaping Kriminal. Ika-8 ng Abril, 1944-—Paglikha sa Karangalang-Panghukbo Kabuhayan, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Manuel A. Roxas. Ika-27 ng Abril, 1944.-—Paglikha sa Karangalang-Panghukbo ng Bagnos-Tirad. Ika-4 ng Mayo, 1944.—Ang Karangalan ng Bagnos-Tirad ay ipi-nae-kaloob sa na.siran^ U^neral Gregorio H. del Pilar aVStTiabmlimang tauhan ng Kostabularya ng Pilininas. Ika-15 ng Mayo, 1944.—Inatasan ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas ang Tagapangasiwa ng Pagkain na manamsan kaagad ng lahat ng inimbak na palay at bigas, matangi na lamang ang bahaging sapat sa kagamitan ng mga mag-aanak at ng kanilang mga kinukupkop. Ika-7 ng Hunyo, 1944.—Pagkakaroon ng nagkakaisang pamamanihala sa Kostabularya ng 'Pilipinas^ ukol sa mabisang pangangalaga sa katahimikan at kaayusan. Ika-8 ng Hunyo, 1944.—Paglikha sa Kawanihan ng Pagsisiyasat ukol sa paglilinis sa Pamaha“In cassava, the provinces that have so far exceeded their quotas are: Pangasinan, Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Bulacan, Bataan, Tayabas, Batangas, Laguna, Rizal, Camarines Norte, Albay and Sorsogon. “The planting of palagad rice has been successful in Tayabas, Bataan, Laguna, Rizal, Pampanga, Bulacan, Nueva Ecija, Tarlac, Pangasinan, Ilocos Norte, Ilocos Sur, La Union, and Nueva Vizcaya. According to the latest reports of planting of regular lowland rice crop, there are indications pointing to the possibility of covering the quota in all provinces before the end of the present planting season. “Many provinces have taken advantage of using the compulsory labor service provisions of Executive Order No. 37 in the building and repair of irrigation systems and in the planting of idle lands. Notable results have been attained in the use of compulsory labor service in irrigated, areas in the provinces of Laguna, Pangasinan, Zambales, and Camarines Norte. The results of compulsory labor service in the cultivation of idle lands and in the care of standing crops have been outstanding. Special mention should be made of the municipalities of Angat and Norzagaray, province of Bulacan, where over 2,000 hectares of hitherto idle hillsides have been planted to cassava, camote, and corn by organized labor service. “These have been the accomplishments of the food production campaign gauged from items that can be measured; and, barring unforelaan ng mga di-kanais-nais na tauhan at upang ang paniniktik at pagsisiyasat sa mga paglabag sa. batas ay tuparin ng isang tanggapang lamang. Ika-8 ng Hunyo^ 1944-—Paglikha sa “Philippine Sugar Association” ukol sa pagpapanibagoh-buhay ng industriya ng asukal. Ika-2i ng Hunyo, 1944-—Pagtatatag sa “National Commodities Procurement and Distribution Corporation” (NADISCO) upang siyang magpatuloy sa gawain ng “Philippine Prime Commodities Distribution Control Association” (PRIMCO). Ika-8 ng Hulyo, 1944.—Pagtatatag sa Kagawarang-Bansa sa mga Suliraning-Pangkabuhayan. Ika-11 ng Hulyo, 1944.—Paglilipat ng Hukbong Imperyal ng Hapon ’sa Republika ng Pilipinas ng mga samahang ari o pinangangasiwaan ng Pamahalaan na dating hinahawakan ng Hukbd. Ika-20 ng Hulyo, 1944.—Ipinahayag ng Pangulong Jose P. Laurel sa mga tmagpapalay sa unang araw ng kanilang kapulungan na ang bawa’t pilipino’y hindi nararapat mabuhay nang alang-alang sa kanyang sarili lamang kundi alangalang din sa kanyang lupang-tinubuan. Ika-21 ng Hulyo, 1944.—Nana•wagan sa mga magpapalay ang Pangulong Manuel A. Roxas ng Lupong sa Pagbabalak ng Kabuhayan na ihandog ang nalalabi nilang palay sa Pamahalaan upang sa gaydn ay matulungan ang maraming nagtitiis na mamamayan. Ika-3 ng Agosto, 1944.—Itinakda ng Pamahalaan na ang pinakainababang sahod na tatanggapfn ng mga naglilingkod sa Pamahalaan sa buong Pilipinas ay MOO isang buwan. Ika-9 ng Agosto, 1944.—Pinahintulutan ng Pangulo ang pagbibilf ng mga lupa sa “Buenavista Estate” sa Bulakan sa mga tunay na kasama at naninirahan doon. Ika-14 ng Agosto, 1944.—Paglikha sa Kaawanihan ng mga Beterano, na ang pinaka-Patnugot ay si Heneral Simeon de Jesus. Ika-24 ng Agosto, 1944.—Paghirang sa Kgg. Pedro Sabido bilang Kagawad-Bansa . sa mga Suliraning-Panckabuhavan_______ _ Ika-26 ng Agosto, 1944.—Hiiiaci" ng Pangulo ang Pilipinas sa pitong purok-pampangasiwaan at lumikha ng mga tungkulin ng Komisyonado sa bawa’t purok-pampangasiwaan. Ika-21 ng Setyembre, 1944.—Sinalakay ng mga aeroplanong Americakano ang Maynila at ang kalapit na pook: pagpapahayag ng Batas Panghukbo o Ley Marcial ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas. Ika-22 ng Setyembre, 1944-—Sinalakay ng mga aeroplanong Amerikano ang Maynila at ang k.alapft na pook; pagpapahayag ng kalagayan ng digma sa Pilipinas ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas na magkakabisa kinabukasan, sa ganap na ika-10 n. u. seen circumstances, we can expect a bountiful crop to tide us over the present crisis. But a far greater accomplishment which can not easily be measured in term of common units comes in intangible forms, namely: “1. The realization of the people almost everywhere that'only thru the planting of food crop;; locally can the danger of famine be: averted. The people in all the municipalities are getting foodproduction-minded. “2. Infusion of a feeling of confidence in many rice-deficient provinces that through intensive efforts they can produce substitute foodstuffs to make up for rice that can not be imported from other prov“3. The increased consumption in Central and Southern Luzon provinces of substitutes for rice. “4. The resulting widespread practice of second-cropping, particularly in the planting of corn, camote, mon'go, and palagad rice after the regular rice crop. “5. The realization that Governors and Mayors, given the responsibility and commensurate authority, can be depended upon to undertake in their respective territories the execution of a government economic program vitally affecting the welfare of the people, if that program is well planned and systematically executed. “6. Realization on the part of government of the importance of extending liberal support to agricultural policies, particularly food production and farm stabilization, which are essential to national security.” GUMAWA NA BA KAY6 NG SARILING BAL6N? Noong ibalita na ang tubig sa ating mga gripo ay marumi at lubhang mapanganib sa buhay kung siyang linumin, ang mga kinauukulan ay gumawa ng tagubilin sa mga mamamayan na dapat magingat sa kanilang iniinom na tubig, kasabay ng payong habang maaari ay gumawa ang bawa’t isa ng sarfsariling balon na kanawa-nawang magagamit. Ngayon, ang tanong ay ito: gumawa na ba kayo ng inyong sariling balon? Kung hindi pa ay gumawa na kayo ngayon din. Ang kapabayaan ay nagbubunga ng mga kapinsalaan sa buhay. MAGTIPID . . . MAGTIPID . . . AT MAGTIPID . . . Sa harap ng kasalukuyang bigat ng panahon, na ang lahat ng bilihin ay totoong napakamahal, ay ipinapayo ng sariling katutubong bait na ang lahat ay dapat na magtipid, di lamang sa salapi kundi lalo’t higit sa mga pagkain. Maaaring ang bigat na ito ng panahon ay lalong lumubha sa mga araw pang darating, palibhasa, kapag ang isang bayan ay kasangkot sa digmaan ay walang makatuturol sa mangyayari sa araw ng b u k a s. Magtipid tayo, alangalang sa kapakanan ng sarili.