Pananalig at paniniwala

Media

Part of The Republic

Title: Pananalig at paniniwala
Language: Filipino
Year: 1944
Rights
Fulltext: TAGALOG SECTION TAGUMPAY ANG llNANG TAON! | PANGKASALUKUwTi Unang Taon ng Republika Sa di kawasa, at sa ibabaw ng kahirapan ng buhay at kabigatan ng panahon' ay maluwalhating sumapit ang unang kaarawan ng pagkakatayo ng Republika ng Pilipinas. Lahat ng pilipinong may wagas na pag-ibig sa tinubuang lupa ay dapat magalak sa ganitong pangyayari palibhasa’y maliwanag na nadadama ngayon ang hudyat ng katuparan ng isang pangarap na napakalaong nilunggati. Sabihin na ang ibig sabihin, ang pagsasarili ng Pilipinas, na naging sanhi ng pamumuhunan ng dugo at buhay ng ating mga bayani, ay siyang pinanabikan natin sa mula’t mula pa, at ang pagsasariling iyan, saan man nanggaling o sinuman ang maybigay ay dapat ikaligaya. Kung masidhing pag-aaralan ang kasaysayan ng ating mga pakikibaka’t pakikitunggali ay maliwanag na mababatid na para sa mga pilipino’y walang mahalaga kundi ang paglasap ng isang buhay na nagsasarili. Sa kung ilan nang pagkakataon ay nasabi ng Kanyang Kadakilaan, ang Pangulong Laurel, na may ilang kababayan, kundi man napakarami, na lubhang nag-aalinlangan sa kawagasan ng ating pagsasarili; anila’y di ito tunay at di-lubhang ganap, pang-akit at pandaya lamang, diumano. Kami’y kasang-ayon ng marilag na Pangulo sa pagpapayo pa kung mayroong mga ilang nagaalinlangan, ang dapat pakasikapin ng lahat at bawa't isa ay magtulungtulong at magyakap-vakap upang ...... papaghahariin ang pag-aalinlangan, saan man ay di tayo makararating. Wala tayong mapapala sa pagtutuA ANG AMING BATI AT PAMIMITAGAN Sa pagsilang sa maliwanag ng unang bilang naming ito, bago ang lahat, ay nagtiukol kami ng maligayang bati at lubos na pamimitagan sa mga may-kapangyarihang . umuugit sa daong ng bansa, lalung-lald na sa Kataas-taasang Pamunuan ng Pamahalaang Imperyal ng Hapon sa Pilipinas na siyang kumakatawan sa kanya sa lupaing ito. Sa kanila ay nagpupugay kami at gumagalang. Ang aming tulong at pagkatig ay buong pagkukusang inihahandog at ang aming magagawa sa lahat ng abot ng aming kaya ay ipinangangakong gagawin, alang-alang < sa ikapagtatagumpay ng isang matalino at mabuting pagkakaunawaan. /) Kami’y katig sa Pamahalaang nakatatag, nguni’t kami’y magiging bibig ng sambaya- Z) nang nagpapakasakit sa kasalukuyang bigat ng panahon upang mapangalagaan di mang ang kanilang mga kapakanan, kundi lalu’t higit ang kanilang mga kaapihan. Alang-alang sa ikapapanuto ng lakad ng mga bagay-bagay ay ipaliliwanag namin Z sa taumbayan ang lahat ng balak at layunin ng Pamahalaan at pararatingin naman sa mga nagsisihawak ng ugit ng bansa ang lahat ng daing ng taumbayang nasa dakong ibaba. Anupa’t tutupad kami sa tungkuling tagapamagitan. Alam namin na ang di pagkakaunawaan ay siyang madalas na pinagmumulan ng mga ligamgam at ligalig, kaya, upang maiwasan ito, iuukol namin ang aming mga pitak para sa bagay na iyan. Bumabati nga kami at napupugay sa lahat. /) A nang nagpapakasakit sa kasalukuyang bigat ng panahon upang mapangalagaan, di la- Z mang ang kanilang mga kapakanan. kundi lalu’t hiffit anjr kanil£n«r Vannih&x \ <2 Palatuntunan Ng Mga Parangal | PflGTATAPAT Ang Kamay na Bakal ng Pamahalaan Isa sa mga bagay na dapat nating alagatain, sa harap ng kasalukuyang mga pangyayari, ay di tayo ang may-hawak ng susi ng kaluwalhatian. Nakikibagay tayo sa panahon at pinaninimbangan natin ang takbd ng digmaang lumiligalig sa sandaigdig. Huwag tayong mag-unuran. Ang kailangan natin ngayon ay sumunod sa ipinapayo ng mga patnugot ng ating bansa. Para sa kanila, ang pinakamahalaga ngayon sa mga pilipino ay makaligtas sa malupit na kuko ng digmaan, makatawid sa daluyong ng mga paghihirap, upang, sa panunumbalik ng kaliwanagan ng panahon, ay manatiling ligtas at buhay ang ating pagka-Bansa at ang ating pagkaLahi. B iy ernes, Oktubre 13, 1944 7:30 n. g.—Palatuntunan sa Rad,. _ sa pamamagitan ng himpilang PIAM na ang pinaka-pangunahi’y isang talumpati ng Kgg. Arsenio N. Luz, Pangulo ng Lupon sa Pagbabalita. Sabado, Oktubre 14, 1944 Sa harap ng City Hall 7:30 n. u.—Misang Pambayan. Sa Gusall ng Batasang Pambansa 8:30 n. u.—Pagtitipun-tipon sa harapan ng Gusali ng Batasang Pambansa. Ang pasukdn sa gawing likuran ng Gusall ng Batasang Pambansa ay tanging iuukol sa mga pinuno at mga panauhi-i"- "inaanyayahan y:00 >i. «.—Ang Patnubay rig) Batasang Pambansa, ang Punong Hukom ng Mataas na Hukuman, ang mga Kagawad ng Gabinete, ang Pangulo rig Sangguniang Bansa at ang Gobernador Militar ng Maynila ay magtitipun-tipon sa tanggapan ng Patnubay na magdaraan sa pasukan sa gawing liku9:05 n. u.—Ang mga Kagawad ng Kapulungang Pambansa, ang ; mga iba pang pinuno at gayundin ang mga pinaanyayahan ay iriagsi-' siluklok sa kani-kanilang upuan sa tribuna. 9:10 n. u.—Ang Kanyang Kama- j halan, ang Sugong Mayganap na Kapangyarihan ng Hapon, ang! Kanyang Kamahalan, ang Kataas- | taasang Pund ng Hukbong Imper- : yal ng Hapon sa Pilipinas, ang Kanyang Kamahalan, ang Kataasyc taasang Pund ng Hukbongdagat ng Hapon sa Pilipinas, at ang kanikanilang mga kagawad, ay magsisirating at magsisituldy sa tanggapan ng Patnubay sa pamamagitan ng pasukan sa dakong harap. 9:20 n. u.—Ang Pangulo ng Republika ng Pilipinas, kasama ng Pangulo ng Lupon sa Kaarawan, ay aalis sa Malakanyang sa ganap na ika-9:15 n. u. upang dumald sa mga parangal na pangungunahan ng mga taliba at darating sa tanggapan ng Patnubay ng ika-9.20 n. u. na magdaraan sa pasukan sa dakripg harap. P£_’5 ». u.—Ang Kanyang Kama- I ,Kanydng Kamahalan ,ang Kataas- ’----„ . taasang Pund ng Hukbong Imper-j Pangulo ng K val ng Hapon sa Pilipinas, ang | Kanyang Kamahalan, ang Kataastaasang Pund ng Hukbongdagat ng Hapon sa Pilipinas, at ang kanikanilang mga kagawad, ay njagsisilukldk sa kanilang mga upuan sa tribuna. (Kapagkarakang maihudyat ang kanilang pagdating ay dapat tumayo ang lahat.) 9:30 n. u.—Martsa Laurel—Ng Banda ng Kostabularya. Pagpasok ng Kanyang Kadakilaan, ang Pang-ulo ng Republika ng Pilipinas, ng Patnubay ng Kapulungang Pambansa, ng Punong Hukrim ng Mataas na Hukuman, ng Pangulo ng Lupon sa Kaarawan, ng mga Kagawad ng Gabinete, ng Pangulo ng Sangguniang Bansa, at ng Gobernador Militar ng Maynila. 9:55 n. u.—Panalangin ng Kapitapitagang Cesar Ma. Guerrero, Katulong na Obispo sa Maynila. -9:40 n. u.—Pagpupugay sa Watawat. 9:41 n. u.—Isang saglit na pagmumuni’t tahimik na pananalanging alapg-alang sa mga bayani’t mga pinagpala sa kalayaan ng Pilipinas at sa ikapagtatagumpay ng Republika ng Pilipinas. 9:42 n. u.—Pagpapakilala sa Kanyang Kadakilaan, ang Pangulo ng Republika ng Pilipinas, ng Pangulo ng r ' - . ! Kaarawan, ............o ______ _______ k-L’ 1( --' ' •- •> ' Ban ™aWP=^ T h- ..p^.'-ngnkan: " ‘ J^se P. Laurel, | Pangulo ng Ki . k’ng Pilipinas. 10:43 n. u.—Pag-alis sa tribuna ng Kanyang Kadakilaan, ang Pangulo ng Republika ng Pilipinas, at ng iba pang mga Pinuno at Panauhin. Ang mga panauhing nasa tribuna ay magsisitindig at ang lahat ay mananatili sa pagkakatayo hanggang sa ang Kanyang Kadakilaan, ang Pangulo ng Republika ng Pilipinas, at ang ibi pang mga Pinuno at Panauhin ay mangakaalis. 630 n. g.—Palatuntunan sa Radyo sa pamamagitan ng himpilang PIAM. Ang Kgg. Claro M. Recto, Panlabas ay siyang bibigkas ng Kagawad Bansa sa mga Suliraning ng pangunahing talumpati. Oo’t tunay na ang panahon ay napakabigat para sa buhay ng lahat at bawa’t isa sa atin. Nguni’t ang Diyos ay di natutulog. Kung tayo’y matututong mag-ingat, tayo’y Kanyang pag-iingatan. Ang liwanag ng pag-iisip at hinahon ng kalooban ay siya nating paghariin sa bawa’t sandali. Mamayapa tayo at sikaping matawid na maluwalhati ang malawak na dagat ng patung-pating 'na mga suliranin. Ngayong matagumpay na naitaguyod ang unang taon ng aiting nakatatag na Republika, manalig tayo at maghintay. At kami’y umaasa na kung tayoy magpapakatalino, ang ikalawang taring ngayri’y pumapasok sa buhay ng ating pagsasarili ay sasapitin ng laid pang maluwalhati at laid pang mabulaklak para sa kasarinlan ng ating bansa. Kahimanawari, ang unang taong natawid ng ating nakatatag na Republika, ay maging hudyat ng isang kaligayahang hindi matatapos sa hinaharap ng panahon. SA BAYANG PILIPINO Kalatas ng Kanyang Kadakilaang Jose P. Laurel, Pangulo ng • Republika ng Pilipinas BAGONG KONSUL SA MAYNILA Bilang kahilili ni Suekiti Sionoya ay hinirang na maging konsul heneral ng Hapon sa Maynila si Masaki Yodokawa. Ang bagong konsul Yodokawa ay naglingkod sa Brasil, Peru, Tsile at Espanya at hanggang noong bago sumiklab ang digmaan ay siyang konsul heneral ng Hapon sa Timor. Ang maluwalhating pagsapit ng unang kaarawan ng Republika ng Pilipinas ay dapat ikagalak ng lahat ng pilipinong lubos na nagmamahal sa kanilang tinubuang lupa. Walang dahilan ang kahit na sino upang waling bahala ang ganitong pangyayari. Dapat alagatain na ang ating mga ninuno’y nagtiis ng di-maulatang hirap alang-alang sa katubusan ng bayan at ang pangyayaring ang pamahalaang nakatatag ngayo’y sa isang Republikang malaya at nagsasarili ay ganap na nagpapakilala na ang mga hirap na tiniis, sa paanu’t paano man, ay nagkaroon ng katumbas na bunga. Sa ilang pagkakataon ay akin nang naipahiwatig na ang katunayan at kawagasan ng kasarinlang tinamo natin ay pinag-aalinlanganan hangga ngayon ng ilang mga kababayan. Ibig kong ulitin sa pagkakataong ito ang aking payo, na, kung sakali mang may dahilang pinagbabatayan ang mga pag-aalinlangang yaon, ang tung-kulin ng lahat at bawa’t isang may dalisay na pag-ibig sa tinubuan, ay tumulong at magsUmikap upang ang pinag-aalinlanganang kasarinlan ay maging tunay at wagas. Tayo’y nasa isang panahon ng tahasang pagpapasiya. Ito’y hindi mga araw ng pag-uunuran. Ang kailangan nga ay magkaisa tayo at magtulung-tulong. Bilang paggunita sa unang kaarawan ng Republika ay nais kong paratingin sa aking mga kababayan ang ganitong tagubilin: Magkaisa-isa tayo sa pagbalikat ng mga gawaihg tungo sa ikaliligtas ng ating Bayan at ng ating Lahi. Sa alin mang kilos at gawa ay wala tayong dapat sagisagin kundi ang ating pagka-pilipino. Iwaksi ang simbuyo ng mga kalooban at sa bawa’t sandali’y walang dapat pairalin kundi ang marubdob na pag-ibig sa Tinubuang-lupa. Manatili nawang nakawagayway sa habang panahdn ang maluwalhating watawat ng ating minumutyang Repdblika! PANANALIG AT PANINIWALA Kami’y nananalig sa kapangyarihang hawak ng Pangulong Laurel na nagtataguyod sa nakatatag na Republika pagka’t kami’y naniniwala na siya’y walang pinagsusumakitan kundi ang katubusan at kaligayahan ng kanilang Bayan at ng kanilang Lahi. Kami’y nananalig sa kawagasan ng Republika pagka’t kami’y naniniwala na ito’y nakasalalay sa isang Saligang-Batas na yarl at piga sa mga pangarap at mithiin ng mga bayaning nangabulid sa kadiliman ng gabi. Kami’y nananalig sa tagumpay ng Pamahalaan pagka’t kami’y naniniwala na ang kanyang mga tao’y walang sinisikap kundi ang kaligtasan at katiwasayan ng mga mamamayan. Kami’y nananalig sa katiningang-loob ng mga mamamaydr pagka’t kami’y naniniwala na ang katutubong-bait ay siya nilang pinaiiral sa ibabaw ng mga paghihirap na tinatawid. Kami’y nananalig sa kaligtasar ng taumbayan pagka’t kami’y naniniwala na ang hinahon ay siyang pinapananaig kay sa simbuyo ng mga kalooban sa harap ng kasalukuyang mga pangyayari. Kami’y nananalig sa katapatar ng bawa’t isa pagka’t kami’y na niniwala na lahat ng nakababatic na sa kasalukuyang bigat ng panaHindi iilan ang namanhik sa SH-Pag abds ng unan& bi? 4 ay mangyaring ipa. alaala lamang, na, marahil anila ay magugumta pa ng lahat na sa KlTi??tlng bini^kas Kanyang Kadakilaang Jose P. Laurel Pa ngulo ng Republika ng Pilipinas, nt ^™P<jng lider at Pangulo hfb!T,ga Sam,aban ng Magkakapitnln P^Pong ginanap sa Sitihol ay tahasang ipinahayag ng nasabing Pangulo na di nakakaila sa kanya na ang Pamahalaan ay pund ng mga alagad ng batas na gumagawa ng mga kasagwaan at kabulastugang nagiging dahil ng kabigatan ng kabuhayan ngayon. Tahasan din namang sinabi ng Pangulo na siya’y nahahandang gumawa ng lubusang pagsa gaydng uri ng mga alagud ng batas, humingl lamang siya ng panahon upang ang kanyang bmabalak ukol dito ay maisagawa. Ayon sa mga nagpaalaala sa amm, magbuhat nang magtalumpati ang Pangulo hanggl ngayon, ang lakad ng mga bagavbagay ay hindi nagbabago. Namamayani pa rin ang gayong masasamang kagagawan. Inaakala ng nabanggit na mga nagpapaalala na alinsunod sa kamlan^ palagay ay dumating na ang P±rl:J,'Pn upang ang Pamab-waan laban .W^iydffg ’'fiig^'alagad'- n^ batas; Ito, sa pamamagitan namin, ang magalang na hinihingi nila sa marilag na Pangulo kung ibig din lamang nitong mapangalagaan ang kapakanan ng mga mamamayan. Para sa kanila, ang marami sa mga alagad ng batas ngayon, sa halip na maging mga tagapagbantay upang maipatalima ang mga ipinag-uutos ay siya pa ngang nagiging mga “bantay-salakay.” Tila ang kanilang sinasagisag sa pagtupad ng tungkulin ay “mabuhay lamang sila, mamatay na’t mahirapan ang iba”. Di man lamang nagugunita ang tagubilin ng Pangulo Laurel sa isa niyang talumpati . . . “mabuhay upang magbigay-buhay.” Gaya ng aming sabi sa ibang panig ng bilang na ito ay maglilingkod kami bilang tagapamagitan ng Pamahalaan at ng mga mamamayan. Ang daing na ito ng mga mamamayan ay ipinaabot namin ng buong galang sa Kanyang Kadakilaan. At aming inuulit na ang hingi nila ay gamitin na ng Pamahalaaan ang kanyang kamay na bakal laban sa mga alagad ng batas na nagiging mga “bantay. salakay”. Ang kalagayan ngayon . ay nasa sukdulan na. Anumang bisa ng lunas na ilalapat kung da( rating ng hull sa panahon ay wala nang kabuluhan. Manapa ay lunas ( na maaari pang makamatay. hon ay walang dapat gawin kundi ang isang matalinong pakikibagay. Kami’y nananalig at naniniwala na ang mga layunin ng Republika ay ipagwawagi sa hinaharap na panahon pagka’t ang mga layuning ito’y hubog sa malinis at dalisay na pangarap ng mga bayaning dinanghinayang sa buhay alangalang sa tinubuan. Kami’ nananalig at naniniwala na ang Bayan at ang Lahi ay makaliligtas pagka’t ang taong bumabalikat ngayon ng mga gawain sa Pamahalaan ay nakapako ang pananaw sa isang maligayang hinaharap. Kami’y nananalig at naniniwala, na pagkatapos ng mga hirap na tinitiis, ay sasapit din ang madia sa pinapangarap na lupang-pangako palibhasa’y walang di namumuhunan ngayon ng lahat ng uri ng pagpapakasakit. (Na sa pagina 4 ang karugtong) ANG AMING LAYON AT TUNGKULIN Sa tanging pagnanais na ang ating baya’y magkaroon ng ganap na kaalaman sa mga pangyayari ay ipinasiya ng isang pulutong na mga mamamayan na ilathala ang abang lingguhang ito, Ang Republika, upang mabatid nating mga pilipino ang tunay na mga nangyayari sa kasalukuyan at nang sa paraang iyan ay may mapagbatayan tayo sa ating mga gagawiin bilang mga mamamayan ng Republika ng Pilipinas at bilang mga tapat na anak ng ating tanging Inangbayan—ang Pilipinas. Naniniwala kami na katutubong tungkulin ng bawa’t isang mabuting mamamayan ang ipagtanggol at pangalagaan ang karangala’t kapangyarihan ng ating sariling Pamahalaan. Ang alin mang gawi, kilos at isiping salat sa ganyang makabayang tungkulin ay maliwanag na kawalan ng pagtatapat at isang tunay na pagtataksil sa bayan at sa mga kababayan. Pinaninindigan namin na ang pag-ibig natin sa ating bayan, bilang mamamayan ng Republikang ito, ay di dapat pagkaitan ng ating katutubong karapatan na makatuligsa sa alin mang balak at batas ng Pamahalaan, na, sa aming malinis na paniniwala, ay makasasama sa lalong mabuting kapakanan ng ating bayan. Dahil na dahil nga sa iniibig namin ang ating bayan, sa ibabaw ng lahat, ay di namin nararapat paraanin ang alin mang bagay na sa anumang paraan ay makapipinsala sa ating mga kapakanan at hangaring mapanatili ang isang Pamahalaan “ng mga pilipino, sa mga pilipino at ukol sa mga pilipino lamang.” Tinitiyak namin na ang Pangulong Laurel ay siyang, sa pamamagitan ng batas, ay pinakamataas' na patnugot ng bansang pilipino. Sa gayong pagka-patnugot ay nararapat na lubos na igalang, sundin at ibigin. Siya ang sagisag na kumakatawan sa ating kapangyarihan at karangalang pambansa, at katungkulan nating tulungan at katigan sa lahat ng abot ng ating kaya at nang sa ganya’y maisakatuparan niyang maluwalhati ang kanyang malinis at makabayang adhikain na napamuhunanan na niya ng di maulatang pagpapakasakit. Sa kabutihang palad natin, ang ating bayan ay di hiniwalayan kailan man ng Maykapal sa lalong mapanganib at mahihigpit na sandali ng ating kasaysayan: si Rizal at Del Pilar, sa p.amamagitan ng kanilang katiningang-loob, malawak na paningin at malalim na panarok ay siyang nangamatnubay sa atin sa mga araw ng kadiliman ng unang kilusang tungo sa pagtatayd ng mga unang haligi ng ating pagka-bansa. Sina Bonifacio, Mabini at Aguinaldo, noong di na maiiwasan ang pangatawanang pagkilos, ay siya naming naging mga tao ng ating kapalaran at siyang nangamanihala sa bayan sa pagtatatag ng ating Unang Republika. At ngayon, sa mga araw na ito ng kakilakilabot na pagsubok sa ating pagka-lalaki at sa ating pagka-bansa, ay ibinigay naman sa atin ni Bathala ang isang dakilang lalaki—si Jose P. Laurel. Siya ang kumakatawan sa lalong pinaka-magiting sa atin. Lubos na marangal, matapang, makabayan, walang pag-iimbot—malinis na salamin ng mga kabaitang pilipino, patnugot na tatalimahin, huwarang hahalintularin sa mga araw na ito ng lalong masagwil at masuliraning katayuan ng ating kalagayan sa pamamayan, sa pamumuhay at sa pananalapi. , Nananalig kami, sa wakas, na sa mga dahon ng ating kasaysayan ay nakatakda ang tatlong sumusunod na panahon: una, ang sa pagliliwanag at pagtatalatag ng ating kabansahan. na lumikha ng isang Rizal, paham at palaisip, mangangatha at makata, na siyang umawit ng mga kabaitan ng ating tinubuan; ikalawa, ang sa pagtatatag ng lakas ng ating mga tauhan, na lumikha ng isang Bonifacio, ang mapaghimagsik na patnugot at bayani ng taumbayan; at ikatl .^nou " pagpapatibay ng ating pagka-Bansa at sa pagtataguyod sa k; < . - ' vin ang WftgSy ahn'Vg'iS^ na sagisag ng malinis na pagka-Pilipino sa kasaluk ■. Ang Republika, sa pagpapasimulang ito ng k nabuhayan, ay nag-uukol ng kanyang pamimitagan sa bayatig natatalaga niyang ipagtanggol, at sa patnugot na pambansa, ang Pangulong Laurel, bilang tanlaw na nagniningning na nagbibigay sa atin ng liwanag upang makita ang landas na patungo sa hantungan sa mga araw na ito ng mapanganib na pagsubok—ang pagkaligtas ng ating bayan at ang ikapagiging matibay ng ating Pangalawang Republika Pilipina, na napatatag sa lalong madaluyong na panahon ng ating kasaysayan. Pananalig... (Karugtong ng nasa pagina 3) At ganyan ang aming pananalig at paniniwala . . . Sapagka’t: Ang patnugot ngayon ng bansa at ang mga mamamayan ay tinitibukan sa pusd ng malinis na. pagibig sa kanilang tinubuan. Walang di nakalaan sa mga dusa at pagtitiis. Bawa’t isa’y gumagamit ng kahinahunan at iniwawaksi ang maalab na simbuyo ng loob. Namumuhunan ng liwanag ng pag-iisip at bawa’t gawi’y tinitimbang na mabuti sa katarungang dapat talimahin. Kaya, sa ibabaw ng lahat, ay buo ang aming pag-asa, na, pagkapaWl ng dilim ay lalaganap ang liwanag ng isang bagong araw na magsasabog sa madia ng biyaya ng kabuhayang mapalad, pasasa at maluwalhati. Ministry of Agriculture and Natural Resources have been assigned as executive officers to help the governors organize and carry out the food production program. Many other men in the government have been drafted for provincial service to help in the food production campaign. A total number of 830 employees from the Ministry of Agriculture and Natural Resources and 236 from other ministries have been given provincial assignments on food production. “A special service has been organized for the procurement and distribution of seeds and plantingmaterials, utilizing the Seed Farm Division of the Bureau of Plant Industry as the nucleus. “In spite of the difficulties of transportation and communication, all provinces of Luzon have reported that the campaign has been in operation since April. These provinces have been rendering regular fortnightly and monthly reports of accomplishments. Of the Visayan and Mindanao provinces—Antique, Capiz, Iloilo, Occidental Negros, Bohol, Masbate, Bukidnon, Surigao, and Zamboanga—have also reported on the progress of the food production campaign. “In the Central, Southern, and Southwestern provinces of Luzon, the progress in the planting of substitute crops—namely, corn, camote, and cassava—so far has exceeded all sanguine expectations. In corn, the provinces that have exceeded their quota up to the fortnight ending July 31, are: Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Pampanga, Laguna, Rizal, and Albay. The others will surely cover their quota by the end of August. “In camote, the provinces that have exceeded their quotas are: Pangasinan, Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Pampanga, Bulacan, Tayabas, Laguna, Rizal, Sorsogon, and Albay. Food Drive ... (Continued, from page 1) only in self-sufficing agriculture. They will plant food crops whether they are told or not, without need of compulsion, if conditions permit farm operations. That is the reason that, in adopting a plan for the food production campaign, we laid special emphasis on creating favorable conditions in order that the farmer may be able to plant, harvest, and market his crops. Security of life and property, unhampered pursuit of livelihood, in the rural districts, easy and cheap facilities of transportation, availability of planting materials and adequate prime commodities at reasonable prices and fair prices for his crops—these are the conditions needed by the farmers. “Ranking officials of the different bureaus and offices under the Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Pagpapahayag sa Kasarinlan ng Pilipinas at pa pagpapasinaya sa Republika ng Pilipinas. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Paglagda sa Kasunduan sa pakikipagtulungan ng Pilipinas at ng Hapon. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Pag. kakalodb ng pangkalahatang pawalang-sala at patawad sa lahat ng mga mamamayan ng Pilipinas na may pinananagutang krimen o pagkakasalang may-uring pangkapamayanan. Ika-14 ng Oktubre, 1943.—Paglikha sa sangguniang-Bansa, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Ramon Avanceiia. Ika-20 ng Oktubre, 1943.—paghirang sa mga Kagawad-Bansa ng Republika ng Pilipinas at paglikha sa Kagawarang-Bansa sa mga Suliraning Panlabas na ang pinakaKagawad-Bansa ay ang Kgg. Claro M. Recto. Ika-21 ng Oktubre, 1943__ Paglalaan ng guguling F2,000,000 ukol sa pagsaklolo at pagpapanibagong buhay. Ika-23 ng Oktubre, 1943.—Paghirang sa Kgg. Jorge B. Vargas bilang Tanging-Sugo na Maylubosna-Kapangyarihan ng Republika ng -Pilipinas sa Imperyo ng Hapon. Ika-23 ng Oktubre, 1943.—Paglikha sa Pambansang Lupon sa Pagtuturd na gagawa ng pagaaral, at magtatagubilin ng mga kinakailangang pagbabago, sa kasalukuyang pamamaraan ng pagtuturd. Ika-20 ng Nobyembre, 1943.— Naglagda ang Pangulo ng Republika ng isang kautusang ukol sa pangangasiwa sa pamamahagi ng bigas at mais. Ika-25 ng Nobyembre, 1943.— Pagbubukas ng unang pangkaraniwang pulong ng KapulungangPambansa. Ika-3 ng Disyembre, 1943.— Paglikha sa Tanggapan ng Pangasiwaan ng Pagkain at paghirang | sa Kgg. Jose Sapvfctores bilang | Tagapangasiwa ng Pagkain. Ika-13 ng Disyembre, 1943.— Naglagda ang Pangulo ng Republika ng mga Kautusang Tagapagpaganap na siyang maglalahad ng kaayusan at kayarian ng -wa| tawat ng- Republika ng Pilipinas I at Xagtatadhana mg ^mga ^untu] Ika-20 ng Disyimbre, ins\— . Pagbubukas ng Unang Pulong sa ! Panggagamot sa Halim ng • Republika ng Pilipinas. , Ika-24 ng Disyembre, 1943.— Pagpapanibagong-tatag sa mga Kagawaran, Kawanihan, Tanggapan, sangay at iba’t ibang bahagi ng Pamahalaan ng Republika ng Pilipinas. Ika-31 ng Disyembre, 1943.— Pagpapatibay sa Batas Big. 18 na nagtatadhana ng pagbibilf ng mga bono ng Republika ng Pilipinas ukol sa pagpapanumbalik at pangangalaga sa katahimikan at kaayuIka-4 ng Enero^ 1944-—Pagtatatag sa Bigasang-Bayan upang siyang mangasiwa sa pag-aani, pagtitipon at pamamahagi ng bigas at ng iba pang kakanin. Ika-7 ng Enero, 1944.—Pagtatatag ng mga Pampurok na Hukuman sa Paghahabol at Hukumang Unang Dulugan. Ika-8 ng Enero, 1944-—Pagtatatag sa Pasanayan sa Pagtuturd ng Wikang Pambansa. Ika-11 ng Enero, 1944-—Paglikha sa Lupong sa Pagbabalita, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Arsenio N. Luz. Ika-2 ng Pebrero, 1944-—Ang unang pangkaraniwang animn’apung-araw na pulong ng Kapulungang-Pambansa ay nagwakas. Ika-9 ng Pebrero, 1944.—Paglikha sa Palingkurang-Tagapangalaga sa Mamamayan, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Jose Paez. Ika-22 ng Pebrero, 1944.—Pagpapatibay sa Batas Big. 39 na nagpapahayag ng pagkakaroon ng kagipitan at nagpapahintulot sa Pangulo ng Republika na makapagtadhana ng mga tuntunin upang mapangalagaan ang kaligtasan, kalusugan at kapanatagan n«r mga mamamayan sa Pilipinas. Ika-29 ng Pebrero, 1944.—Ang Kgg. Jorge B. Vargas, Sugo ng Pilipinas sa Hapon, ay nagharap ng kanyang mga katibayan sa Kanyang Kadakilaan, ang Emperador ng Hapon. Ika-3 ng Marso, 1944.—Pagpapatibay sa Batas Big. 65 na nagpapataw ng lalong mabigat na parusa sa mga pagkakasalang tumutukoy sa pagnanakaw, pagpapasuhol, panghuhuwad, panlilinlang, mga pamalakad na labag sa batas, paglustay sa salapi ng Pamahalaan, pagtataksil at paglabag sa mga batas ukol sa pangangasiwa sa pagkain, atb. Ika-8 ng Marso, 1944.—Paglikha sa mga Tanging Hukuman ng mga Usaping Kriminal. Ika-8 ng Abril, 1944-—Paglikha sa Karangalang-Panghukbo Kabuhayan, na ang pinaka-Pangulo ay ang Kgg. Manuel A. Roxas. Ika-27 ng Abril, 1944.-—Paglikha sa Karangalang-Panghukbo ng Bagnos-Tirad. Ika-4 ng Mayo, 1944.—Ang Karangalan ng Bagnos-Tirad ay ipi-nae-kaloob sa na.siran^ U^neral Gregorio H. del Pilar aVStTiabmlimang tauhan ng Kostabularya ng Pilininas. Ika-15 ng Mayo, 1944.—Inatasan ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas ang Tagapangasiwa ng Pagkain na manamsan kaagad ng lahat ng inimbak na palay at bigas, matangi na lamang ang bahaging sapat sa kagamitan ng mga mag-aanak at ng kanilang mga kinukupkop. Ika-7 ng Hunyo, 1944.—Pagkakaroon ng nagkakaisang pamamanihala sa Kostabularya ng 'Pilipinas^ ukol sa mabisang pangangalaga sa katahimikan at kaayusan. Ika-8 ng Hunyo, 1944.—Paglikha sa Kawanihan ng Pagsisiyasat ukol sa paglilinis sa Pamaha“In cassava, the provinces that have so far exceeded their quotas are: Pangasinan, Nueva Ecija, Tarlac, Zambales, Bulacan, Bataan, Tayabas, Batangas, Laguna, Rizal, Camarines Norte, Albay and Sorsogon. “The planting of palagad rice has been successful in Tayabas, Bataan, Laguna, Rizal, Pampanga, Bulacan, Nueva Ecija, Tarlac, Pangasinan, Ilocos Norte, Ilocos Sur, La Union, and Nueva Vizcaya. According to the latest reports of planting of regular lowland rice crop, there are indications pointing to the possibility of covering the quota in all provinces before the end of the present planting season. “Many provinces have taken advantage of using the compulsory labor service provisions of Executive Order No. 37 in the building and repair of irrigation systems and in the planting of idle lands. Notable results have been attained in the use of compulsory labor service in irrigated, areas in the provinces of Laguna, Pangasinan, Zambales, and Camarines Norte. The results of compulsory labor service in the cultivation of idle lands and in the care of standing crops have been outstanding. Special mention should be made of the municipalities of Angat and Norzagaray, province of Bulacan, where over 2,000 hectares of hitherto idle hillsides have been planted to cassava, camote, and corn by organized labor service. “These have been the accomplishments of the food production campaign gauged from items that can be measured; and, barring unforelaan ng mga di-kanais-nais na tauhan at upang ang paniniktik at pagsisiyasat sa mga paglabag sa. batas ay tuparin ng isang tanggapang lamang. Ika-8 ng Hunyo^ 1944-—Paglikha sa “Philippine Sugar Association” ukol sa pagpapanibagoh-buhay ng industriya ng asukal. Ika-2i ng Hunyo, 1944-—Pagtatatag sa “National Commodities Procurement and Distribution Corporation” (NADISCO) upang siyang magpatuloy sa gawain ng “Philippine Prime Commodities Distribution Control Association” (PRIMCO). Ika-8 ng Hulyo, 1944.—Pagtatatag sa Kagawarang-Bansa sa mga Suliraning-Pangkabuhayan. Ika-11 ng Hulyo, 1944.—Paglilipat ng Hukbong Imperyal ng Hapon ’sa Republika ng Pilipinas ng mga samahang ari o pinangangasiwaan ng Pamahalaan na dating hinahawakan ng Hukbd. Ika-20 ng Hulyo, 1944.—Ipinahayag ng Pangulong Jose P. Laurel sa mga tmagpapalay sa unang araw ng kanilang kapulungan na ang bawa’t pilipino’y hindi nararapat mabuhay nang alang-alang sa kanyang sarili lamang kundi alangalang din sa kanyang lupang-tinubuan. Ika-21 ng Hulyo, 1944.—Nana•wagan sa mga magpapalay ang Pangulong Manuel A. Roxas ng Lupong sa Pagbabalak ng Kabuhayan na ihandog ang nalalabi nilang palay sa Pamahalaan upang sa gaydn ay matulungan ang maraming nagtitiis na mamamayan. Ika-3 ng Agosto, 1944.—Itinakda ng Pamahalaan na ang pinakainababang sahod na tatanggapfn ng mga naglilingkod sa Pamahalaan sa buong Pilipinas ay MOO isang buwan. Ika-9 ng Agosto, 1944.—Pinahintulutan ng Pangulo ang pagbibilf ng mga lupa sa “Buenavista Estate” sa Bulakan sa mga tunay na kasama at naninirahan doon. Ika-14 ng Agosto, 1944.—Paglikha sa Kaawanihan ng mga Beterano, na ang pinaka-Patnugot ay si Heneral Simeon de Jesus. Ika-24 ng Agosto, 1944.—Paghirang sa Kgg. Pedro Sabido bilang Kagawad-Bansa . sa mga Suliraning-Panckabuhavan_______ _ Ika-26 ng Agosto, 1944.—Hiiiaci" ng Pangulo ang Pilipinas sa pitong purok-pampangasiwaan at lumikha ng mga tungkulin ng Komisyonado sa bawa’t purok-pampangasiwaan. Ika-21 ng Setyembre, 1944.—Sinalakay ng mga aeroplanong Americakano ang Maynila at ang kalapit na pook: pagpapahayag ng Batas Panghukbo o Ley Marcial ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas. Ika-22 ng Setyembre, 1944-—Sinalakay ng mga aeroplanong Amerikano ang Maynila at ang k.alapft na pook; pagpapahayag ng kalagayan ng digma sa Pilipinas ng Pangulo ng Republika ng Pilipinas na magkakabisa kinabukasan, sa ganap na ika-10 n. u. seen circumstances, we can expect a bountiful crop to tide us over the present crisis. But a far greater accomplishment which can not easily be measured in term of common units comes in intangible forms, namely: “1. The realization of the people almost everywhere that'only thru the planting of food crop;; locally can the danger of famine be: averted. The people in all the municipalities are getting foodproduction-minded. “2. Infusion of a feeling of confidence in many rice-deficient provinces that through intensive efforts they can produce substitute foodstuffs to make up for rice that can not be imported from other prov“3. The increased consumption in Central and Southern Luzon provinces of substitutes for rice. “4. The resulting widespread practice of second-cropping, particularly in the planting of corn, camote, mon'go, and palagad rice after the regular rice crop. “5. The realization that Governors and Mayors, given the responsibility and commensurate authority, can be depended upon to undertake in their respective territories the execution of a government economic program vitally affecting the welfare of the people, if that program is well planned and systematically executed. “6. Realization on the part of government of the importance of extending liberal support to agricultural policies, particularly food production and farm stabilization, which are essential to national security.” GUMAWA NA BA KAY6 NG SARILING BAL6N? Noong ibalita na ang tubig sa ating mga gripo ay marumi at lubhang mapanganib sa buhay kung siyang linumin, ang mga kinauukulan ay gumawa ng tagubilin sa mga mamamayan na dapat magingat sa kanilang iniinom na tubig, kasabay ng payong habang maaari ay gumawa ang bawa’t isa ng sarfsariling balon na kanawa-nawang magagamit. Ngayon, ang tanong ay ito: gumawa na ba kayo ng inyong sariling balon? Kung hindi pa ay gumawa na kayo ngayon din. Ang kapabayaan ay nagbubunga ng mga kapinsalaan sa buhay. MAGTIPID . . . MAGTIPID . . . AT MAGTIPID . . . Sa harap ng kasalukuyang bigat ng panahon, na ang lahat ng bilihin ay totoong napakamahal, ay ipinapayo ng sariling katutubong bait na ang lahat ay dapat na magtipid, di lamang sa salapi kundi lalo’t higit sa mga pagkain. Maaaring ang bigat na ito ng panahon ay lalong lumubha sa mga araw pang darating, palibhasa, kapag ang isang bayan ay kasangkot sa digmaan ay walang makatuturol sa mangyayari sa araw ng b u k a s. Magtipid tayo, alangalang sa kapakanan ng sarili.