Mga tala sa Rizal
Media
Part of Bangon
- Title
- Mga tala sa Rizal
- Language
- Tagalog
- Source
- Taon I (Bilang 5) Abril 15, 1909
- Year
- 1909
- Rights
-
- Fulltext
- íi BANGON. . . Mya Tala sa Ilisal itibaga amin ni Chemang? . . . mga mangbabasa ko‘y nakatatalos din na sa ika ng mga manok, ay sumisikat sa apat Waláng kamalák-malák, ay nakagawá ang pagkakamalt ko ng isang malaking katotohanan, ¡Kay inam na pagkakátaon! ¿Bakit bagá‘t nágawá kong pangapat na tald si Chemang, iyang anak Marikit-na, na balang magsabi ay siyang nararapat iuna? Kung hindi lamang ako nagaala-alang mápulaan ng mga “librepensador”, nuring ko na sanang ang ganitong^ nangyari ay talaga ni Bathala. ¿Pati na Diyos ay nakikialam sa ¡ Pagkat marahil ang na oras ng madaling araw, kasabay ng tilaukan Silanganan ang talang pinakamaningning sa dilang maningning, marilag sa dilang marilag, na kung titigan ay nakawiwili at nakaaaya sa kalooban. Dili iba kundi ang taláng Venus. ¿Sino ang hindi nakakikilala sa salitang venus? Ito, ayon sa mga makata, ay bathala ng pangarap; ayon sa mga manghihibó ay bathala sa dilag, at ayon sa mga umiibig ay bathala ng puso. At saká ngayon ay ikaapat namang sumikat sa pitak na ito si Chemang. Isang bibihiráing pagkakátaon. ¿Paanong hindi magkakátaon, sa ang talang nakasikat na iyan sa Marikit-na, ay siyang bathala ng aking pangarap, bathala ko sa dilag at tanging bathala ng puso? Siya, sa minsang sabi, ang tunay kong Venus................................................................. i> Sayang at hindi ko pa palad hanga ngayon ang mapabilang sa mga kaluguran ni Chemang; sana‘y nakaluhod ako sa kanyang harap at tahasang nasabi, na siya ang una sa lahat ng mga tald dito sa Rizal at ang kanyang ningning ay di nagkakasiya sa lalawigang ito lamang, kundi nanabog sa boong Pilipinas, at kung magkaminsan pa ang kanyang mga sinag ay nagtatawid dagat at nagbabalitá sa mga ibang dako ng kawiliwiling dilag ng mga binibini rito. Lauro Maka-Irog o COMIC SECTION TWO MEAN MEN. A man was drinking a glass of beer in a saloon when some important business called him out. To save his half emptied glass against in truders, he put á piece of paper under it with this inscription: ‘‘In this beer, I have spit.” On coming back, our hero was much horri fied' to read the following postscriptioij: “So have I!” Several Irishmen was disputing one day about the invincibility of their respective powers when one of them remarked: “Faith, I am a brick!” “And I’m a bricklayer!” shouted another knocking down the first speaker. NOT THAT VARIETY. Maria:—“For heaven’s sake! Miss Long en gaged to .Juan Alejo? Why she told me only yesterday that she wouldn’t marry the best man on earth! ’ ’ Juana: —“She isn‘t going to!... A DANGER SIGNAL. Bobbie:—“Pa, isn‘t red a sign of danger!” Papa: —“Yes, I believe so! ” Bobbie:—“There is red ink there, why don‘t you sign the pledge! ’, SECRET GIRLS KEEP. She:—There is one secret a woman can keep.” He:—“Nonsense! What is it?” She:—“I can‘t tell you: It’s a secret.” UP IN ARMS!! . . . One girl:—“Jack tried to kiss me last night.” Another:—,-What in the world did you do?” First girl:—”Oh, I was up in arms, in a minute! ! ” ALWAYS CACKLES. Bond:-“Why do yo call your wife an old hen?’’