Nagbalik na Bayani.pdf

Media

Part of Bulaklak

extracted text: LULAKLaK Dis.'3, 1952 -o A LOS mat i gib sa gafj laic ang malamang fl d.bdib ni private MaJ.JL in icio Alej andró, na ng ang bapor na kanilang Hnalululanang kasama ang Hang daang kawal-pilipino na nakipaghamok sa madugong larangan ng Korea, ay nagsisimalang dumaong sa piyer ng ating lunsod. Anong sarap na muling malangliap ang sariivang ha ngin ng sariling lupang tinw buan at makatalamitam na mull ang mga taong nagsasalita ng katutubong wika! —nasabi pa. sa sarili ni Ma uricio. —"Home sweet home", —narinig niyang naibuntung-hin nga ng ka.abing kawal na may isang guliit sa manggas ng suut na patig- Ang nag-uumapaw pa kaligayahan nito ay nakaguhit sa mga labing bahagyang nakabuka sa pagkakang.ti. Nakapukol ang mga matang walang kakurap ku* rap sa mga taong mand ’y sadyang nagsisipag-abang sa piyor na lulunsaran ng bapor. Napangiti sa sarili si Mauricio Alejandro. Ang nadarama ng katabing. kawal ay kanya ring nada rama nang mga sandaling yaon. Marah.l ay h git pa, pagka’t umuwi siya ngayon na isang karanga* lan ng kanilang bansa at ng dala* wang mahal sa kanyang buhay; si Conching na kanyang kabiyak at ang kaisa isang supling ng kani lang pagmamahalan-si Boy. Mamaya lamang, oo, mamaya lamang ay sasalubungin s la ng sangbayanang kanina pa naghihintay sa kanilang pagdating. Kakamayan silang isa-isa ng ilang puno ng siyudad at mga kilalang tao sa bansa. Hindi magkakamayaw áng h yawan ng “mabuhay” ng bata at matanda sa saliw ng tugtuging pambansa. At. sino ang makahuhulang hindi sila babatiin ng isang kilalang artista sa pu ling tabing na hindi nagkukulang ng pagdalo sa tuwing darating ang ating mga kawal buhat 'sa Korea. Maiaalis ba natin kay Mauricio Alejandro ang umasang mabilang siya sa mahahalikan o makahahal k sa ating magandang artista? Pagkatapos ng parangal na ya on ay isasakay sila sa mga nagsis paghintay na mga bus at mula roon ay ipaparada sila sa buung lunsod. Idadaan sa lalong kila lang lansangan sa Maynila- Ga ya ng Escolta. Nagunita ni Mauricio Alejan dro nang m nsan, sa pagkakatayo niya sa isang panig ng Escolta, ay walang kakurap-kurap niyang pinanunuod ang pagdaraan ng unang mga kawal na ipinadala sa Korea. Para siyang nakakikita ng mga “taong walang kamatayan” noon. Malakas ang pintig ng kanyang puso. Ano kaya ang mga nadarama ng mga lalaking yaon (ang tinutukoy ay ang mga lalaking nakasuut ng kupas na mga patig), ang naitanong sa sa rili ni Mauricio. SUMANDALING napapikit si Mauricio Alejandro, nang sumibol sa kanyang diwa ang isang mapait na katotohanan. Bakit nga ba niya naisipan ang magkawal? Katulad din kaya ng mga nakupatig na yaon ang kanyang layunin: lumaban alang-alang sa demokrasiya? Di sinasadya ay napailing siya at bumuntung-h’ninga. At, ang malupit na pangyayari ay muling nanulay sa kanyang pagdidili-dili. Noon, tandang-tanda pa niyang umuwi siyang malungkot na malungkot, pagkaraan sa maghapong paghahanap ng mapapasukan. —Kumusta, More, ang iyong lakad? —salubong na tanong ng butihin niyang maybahay na si Conching., Iling, mapait na iling la mang ang itinugon niya sa pagtatanong ng asawa. —Ang taong mahirap ay tila walang puwang na ma buhay sa siyudad na itoWala. Wala... —mariin ang pagkakabigkas niya sa mga huling kataga. —Huwag kang mawawalan ng pag-asa, More, —himig payo ng asawa. —Ang Diyos ay dakila at marunong sa lahat... Nananalig akong hindi pa lamang dumaratng ang ating suwerte... —Kundangan k a & i ’ y... ayoko pang... Nauunawaan ni Conching ang ibig sabihin ng naputol na pangungusap ng kabiyak. Sinisisi siya n to. (Siya nga naman ang nagmungkahi ng‘ wala sa panahon n ilang pagharap sa altar. Ang paggunita ng lalaki na “hindi la mang sa pag-ibig... ay ibinintang niyang pag-iwasi la mang niyon.) Sumakit ang kalooban ni Conch ng. Naghihimagsik. —Sige, sisihin mo na ña man ako! —maluha-luha nang wika ng babae. Nakaramdam ng habag si More sa butihin niyang may bahay. Lihim niyang nasisi ang sarili. Ano nga ba na man ang kasalanan nito. Lumap t siya sa kabiyak at buung pagmamahal na niyakap ito. —Ipinangangako kong hindi na mauulit ang bagay na ito, —ang pangako niya sa lumuluhang asa wa. —Pahirin mo na ang mga luhang iyan at darating na siguro si Boy buhat sa iskuwelahan. :. PANGILINAN • « ang Lingid sa kabatiran m Couching, si Mauricio Alejandro ay nagpatala b'lang isang mabababang kawal na ipadada_ la ng pamahalaan sa florea, upang mapalitan ang magsisirating na mga kawal na mayroong tinamong pinsala sa ka tawan. Bispiras pa lamang nang pagtulak ng sasakyang maghahatid sa kanilp. roon, nang ipagtapat niya ang lahat kay Couching. —^akit mo naisipan ang mga bagay na iyan More —lumuluhang wika noon ni Couching. — Papaano kung... —Ang lahat ay alangalang sa inyo ni Boy. Inaasahan kong mauunawaan mo ako, mahal ko... —pinipilit ni Moreng maging buo ang kanyang tinig- —Ano man ang ipagkaloob sa atin ng Diyos, ay bahala ka na sana kay Boy... —gumagaralgal ang tinig ni ya nang masambit niya ang ninakamamahal na bunga ng kanilang pagmamahalan.» Sa Korea... Nababatid ni Mauricio, na kaya lamang siya naruruon at nakikipagpatayan ay da hil sa ilang lidong pisong noiwan niya sa kanyang mag maha! sa buhay na ngayon ay* kailangang tumbasan niya ng pakikipaghamok sa kaaway. Mapatay o makamatay, iyan kabayaran sa sangdakot na salaqing hindi niya maidulot sa kanyang mga-ina sa pamamagitan ng pagbabanat ng butoKung siya ay itinalagang turnaliba kung gabi at nag-iisang yaotdito sa isang takdang pook sa buong magdamag ay malimit niyang naitatanong paulit-ulit sa kan yang isipan: “Napakamura ng buhay ng isang mahirap na tao! Sangdakot na salap! lamang! Talagang kahabag-habag ang buhay ng isang....” Kung minsan at naririnig niya ang pagbabangay ng mga gutom na asong sumisila sa nabiibulok na katawan ng mga nasawi sa digma, ay para niyang ang palapit na nang kamatayan. —Maáaring ngayon, ibang araw ay katawan ko naman ang nilalapa ng mga gutom na asong iyan. —ang naibulong sa nadarama palapit na bukas o sa Ang Hlgit Na Mahalagang Pasalubong Mo Sa Hirang Ay Ang Dangal Na Tinamo Sa Larangan Ng' Digmaan. ni nisarili ni More. Sa ilang buwang inilagi Mauricio sa larangan ay Hindi ya naiwasan ang di magkaroon ng mga kaibigan. Si Sarhento Tomacruz, na isa niyang kababayan. ay napalapit sa kanyang kalooban dahil sa kabaitan nito. Lagi silang malapit sa pagtulog at maging sa larangan ay sila ang parating magkabunguangbalikat. Minsan na siyang nailigtas nito .sa tiyak na kamatavanDis. 3, 1952 BULAKLAK J 9 ------------------------------ • Sa kanilang pamamasiyal sa pobk ng taga-timog Korea, ay nagkakaisa sila ng palagay sa ka saman ng kaniiang kaaway na taga-hilaga na inuupatan ng dambuhalang kumunista. Unti-unting nag-uusbong sa kanyang diwa ang pagkamuhi sa di-nakikitang kaaway na ito: ang kumunista. Sa namamalas niyang paghihirap ng mga taong yaon na kadugo at kabalat ng kanilang kalaban ay dili ang di siya pinagsisiklaban ng poot! Naragdagan ang kinikimkim na pagkamuhing ito aa puso ni Mau ricio Alejandro, nang isang araw ay mapalaban sila at patay na bumagsak ang katawan ng kaibigan sa kanyang paanan. Isang punlo ng kaaway ang nagwasak sa dibd b ni sarhento Tomacruz. Nagtiim ang kanyang mga bagang at sandaling nahilam ang kanyang mga paningin ng masaganang luha ng pagdaramdam. Sa pagkakadapa ay napansin niyang isang nest rig kaaway ang pinagbubuhatan ng masinsing putok ng masingan. Pahalbot ni yang k'nuha ang nalalabing gra nada Sa baywang ng nasa wing kaibigan. Gumapang siya nang gumapang na papalapit sa dakong pinanggagalingan ng masinsing putok. —Ang mamatay ngayon 0 bu kas, ay pareho rin! —ang* inuusal niya habang gumagapang. Ang mga paningin ng mga kasamahan ay patuloy na in'hahatid siya sa mapanganib na patutunguhan, kalakip ang kimis na dalanging itinatahip ng bawa’t dib dib ng natitillhang mga kasama. At. s<a wakas. pagkaraan ng tda paghinto ng mga sandali ay ilang sunud-sunod na putok ng granada ang sumalit sa sagitsit ng masin gan- At, muling tumakbo ang mga sandali.. . Sa itaasi ng burol ay nakita nilang kumakaway si Mauricio Hindi kukulangin sa sampong pu lahang koreano ang nakahambalang sa labi ng nasabing tanggulan... WALA sa loob ay nakapá ni private Mauricio Alejandro ang tusón ng karangalang nakasabit sa kanyang dibdib. Nagunita niya ang ka bigang sarhento at nag<Sundan sa pahing 69' Dis. 3, 1952 BULAKLAK £9 ya, ako? Sa ganyan natapos ang pagsisinghalan nila sapagka’t siyang pagkakarinig nila ng mga yabag at kapag ganoon na’y si Fidel na ang kusang lumalayo sa asawa. At nalipat nga sila ng tirahan. Sa Maynila sila lumipat at dito na nagsimula ang kalbaryo ni Ne ne. Hindi na naglalagi ng bahay si Fidel at kung umuwi kadalasa’y hatinggabi na. Kung dumarating si Fi(jel at maratnang gising pa si Nene ay hindi man lamang tatawagin ang asawang naábutang naghihintay sa durungawan. Susunod na lamang nang kusa si Nene. Isang gabi... Ikasampu na ng gabi noon subali’t gising pa rin si Nene. Nang araw na yaon ay galing roon ang ama ni Fi del at napag-alamang lahurt ang mga ginagawa ng kanyang anak. Walang anu-ano ay siyang pag kakarinig niya ng mga yabag. Nakita niya si Fidel... —Fidel, lasing ka?... usisa ni Nene. —Hindi, uminom lang ako nang kaunti. Ibig kong sa pamamagitan ng alak ay malimot ko ang mga ginawa ko sa iyo, mahal ko. Napagulat si Nene. Nanibago siya sa salita ng asawa. —Fi del, lasing ka nga. —Hindi sabi, e! At para mapatunayan mong hindi ako lasing, ay pakinggan mo ako. Alam mo, pinuntahan ako ni Tatang sa opisina kangina. At alam mo ang sabi? Magbalik daw tayo sa Kabanatuan. —P.nababalik? At bakit? —Nagagalit siya sa akin. Napakahangal ko raw, na ipinagwawaláng bahala ang isang asa wang katulad mo. Kahit daw tinatrato kita ng pawalang-hiya ay pinagtatakpan mo pa rin ako. Ano mang uri ng mga lutuin ay labis ninyong kas:siyahan kung may Washington Food Seasoning. W ASHINCTQN F O O D ( SEA'S O N. TO G Saglit na tumigil si Fidel. Itinitig ang waring naaáwang mga mata sa buong kaányuan ng asa wa at saka muling nagpatuloy. —Ako raw, —sabi ni tatang, .—ay mamatay at kung mangyayari ay isilang na muli at mu ling mamatay at isilang pang mu li, ay hindi na raw ako makatatagpo pa ng isang babaing ka tulad mo. Katunayan daw, ang hirap at pagtitiis ay sinugba mo nang dahil sa akin. Samantalang ako’y tila walang puso, waláng pakiramdam, na hindi ko nalalamán ang lahat ng ito!... Naiyak si Nene at akma sanang tatalikod nang batakin si yang papalapit ni Fidel. —Huwag kang umalis, Nene, pakinggan mong lahat ang sinabi niya sa akin. —Akaja mo ba, ay di ko nalalaman ang inialis ninyo sa Ulawigan? Inialis mo sa amin si Nene, sapagka’t hindi mo magawa ang bala mong maibigan. Pasalamat ka at mahal ka pa rin ni Nene sa kabila ng iyong pagkukulang. Kung hindi... magagawa naming itapon ka at si Nene ang aming ariing anak.” —O, Fidel, kung ganito ka la mang sa tuwing ikaw ay nag.alasing, disi’y k-hit ipagnakaw ay ipagnanakaw kita ng alak. —Lasing man ako, mahal ko, ay nauunawaán ko ang aking sinasabi. —Sagot ni Fidel na lalong humigpit ang pag'kakayakap sa baywang ng asáwa. —At buhat ngayon, ako, ay magiging ang dating ako. Ang Fidel, na una mong nakilala at ang Fidel na siyang naghandog sa iyo ng pag-ibig. Sisikapin kong mapanumbalik sa iyong paniniwala ang una mong pag-aakaláng tapat ako sa aking pag-ibig. —Naniniwala ka na ba, Nene? Naniniwala ka na bang ikaw ay iniibig ko at handang magpakaAC T W’IVF Dr. A* V* MAURICIO O JL jEJL X* Espesyalista sa Hika Gumagamot ng Hika na pagagalingin. Garantiya: Kung umulit sa loob ng 6 hanggang 12 buwan ang sukit, ay gagamuting muli na walang bayad. R-207 Wm. Li Yao Bldg., Republic Super Market Oras ng Konsulta: 8:00—12:00 N.U. — 4:00—6:00 N.G. • Ang mga pangalan ng pook o tad, bub ay man o patay sa mga kuwentong napapalathala sa' babasahing ito ay pawang likhang ifiip lamang ng mga kumatha., Ang anumang pagkakatulad sa mga pá ngala» ng sino mang tao o< pcok ay hindi sinasadya. At pagkakataon lamang. - • Ang lahat ng nilalaman ng bilang na ito ay pag-aari ng Bulaklak Publications. Ang sinumang may uais na gumamit ng mga kuwentong nakalathala rito sa anumang pai'aan ay kailangang may pahin.tulot ng Rulrtklak Publications. sakit? Isang piping tango laming ang tanging naisagot ni Nene sa mga katanungan ng asawa. Galak na galak siya. Si kaliit-liitang himaymay ng kanyang puso ay may kasiyahan siyang nararamdaman. Kasiyahang, gumapang sa buo niyang katawan. At sa nakapikit niyang mga mata’y nasisinag niya ang is 3ng maiiwanig na kinabukasan. Liwanag na ibang-iba sa karimlang kanyang pinagdaánan. (WAKAS) Naqbalik Na Bayani (Buhat sa pahina 19) banta ang ilang patak ng luha sa kanyang paningin. —Dahil sa. iyo, ay mayroon na akong mukhang ipakikiharap nga yon sa aking mga kababayan na magsisipagbunyi sa aming pagdating. Tuwiran ko nang matititigan ang sinumang mag-uukol ng pagbati sa akin! —Ang sa sarili’y naibulong niya habang nakikipag-unaban sa pagbaba sa andamyo ng malaking bapor. Malikot na malikot ang kan yang mga paningin habang siya y kinakamayan ng magandang artisiang si Rosa Rosal. —Hello here! Gmd to hive tfou home agam... —nakangiting salubong ng magandang artistang babae. Hahalikan na lamang ni Rosa sa pisngi ang bayani, nang bigla itong sumugod na papaalis- Mapangiti na lamang sA Rosa nang makitang yakap ni Mauricio Ale jandro ang mabait na kab^yak. habang nakamalas ang muncmg si Boy. — What a hero! He sure deser ves this fine hoiqe-commg! — ang nawika ni Rosa habang minamalas ang kahili-hilmg pagyayakap ng mag-asawa. —WAKAS— NAKADADALO AT LUMALAHOK SA MGA KASAYAHAN NA ANIMO’Y WALANG SAK1T—S A L A M A T SA ISANG MAKABAGONG GAMOT! KARANTWAN, kapag ang Isang may-hika ay sinumpong ng kanyang sakit, wala nang magawa kundi magtiis hanggang sa' makalipas ang sumpong, na kung magkaminsa'y bumibilang ng araw at linggo pa. SALAMAT sa poTmula na nayari ng isang espesyalista sa baga (na may hika rin), ang mga may hika ay hindi kailangang magtiis ng gayong paghihirap. Ang gamot na ito, na mabibili saan mang botika sa pangalang Sirop Norel, ay bumabaka sa hika sa tatlong paraan: 1. TINUTUNAW ang pierna na nakababara sa mga dnannn ng hininga at siyang nagiging sanhi ng paninikip ng hininga. 2. PTNALALABAS ang pierna, nililinis ang mga dnsnan ng hininga (na rcrrr mo’y isang purgante sa bugx), pins* luluwag ang paghinga. 3. PINIPIGIL ang muling pagsump2«*g ng hika. at sa gavo’y nagkakaroon ang may sakit ng pagkakataon at lakas na gumaling. NAITO PA ang mabuting balita! Ngayon. matapos na mnragdagan ng isang sangkap na "ekstra”, ang Sirop Norel ay du dulutan kayo ng higit na mabilis at higit na tumatagal na ginhawa at ipagsnsanggalang ang inyong puso laban sa mga komplikasvon. Ang pormulang Norei ay mabibili din sa ayos tableta. Hingin ang Sirop Norel o Tableta Norel sa in yong suking botika—ngayon! fORVVI A Each 10 cc. Pot Id 0 300 Cm. eph. sulf 0 025 cm. <al o loo cnv IK h-ii.: donna 0 200 cc, pheno <od 0 U1 0 gm. <od ben» 0 30 am, aminuphyHint 0 ¡00 jm; syrup q*.
Date: 1952
Rights