Luksang tagumpay

Media

Part of Bulaklak

Title: Luksang tagumpay
extracted text: Abril 11, 1956 BULAKLAK JI fyvuuwbGfa k ¿ TEOFILO E.SMICG mikevel ar pe' man. Nakalilis ang manggas ng kamisadentro, maluwag ang pagkabuhol ng korbata, nakabukas ang kuwelyo ng kanisadentro at gusot ang bu10k, si Rafael ay larawang viinay ng isang wala nang tunay na kapag-apag-asa sa buhay. Ang tanawin iyon at ang walang kaayusang kapaligiran sa loob ng bulwagan at silid ni Rafael, ay nagpapakilala lamang na wala nang kamay na cloo’y nagpapala at nag-aayos. Napansin ni Rafael ang pagdating ni Lucy, nguni, hindi niya kinibo ito. Lumapit itong may masayang mukha at bumati kay Rafael. —Rafael, hindi mo ako babatiin sa aking kaarawan? Napatingin lamang si Rafael sa kanyang hindi hinihintay na. panauhin, nguni, nagwalang bahala, hindi man kumibo. Hu’marap sa kanya si Lycy at magiliw na nagsaHta —Alam kong nagtatampo ka sa akin... nakita <ko ang tsekeng pinagpilas-pilas mo; nauunawaan kong ang tsekeng iyon ay ihahandog mo sa aking kaarawan, dangan lamang at... Hindi rin umimik si Rafael; unti-unti nang naghihinanakit si Lucy sa kilos na ipinakikita ni Rafael; sumasal ang tibok ng puso. —Ang lahat kaipa’a’y dahil kay Carding, nguni, bayaan mo akong makapagpaliwanao- bago mo ako kapootan, Rafael. —Paliwanag? Ano pang paliwanag ang masasabi mo pagkatapos ng aking nasaksíhan at parinig sa pag-uusap ninyo ni Carding? Ibig mo bang ipalagay na ako’y tanga? —Huminahon ka, Rafael; hindi kita ipinalalagay na tanga; ipinagtatapat ko sa iyong sadyang sinadva ko ang mapalapit kay Carding dahil din sa iyo; lnillagan kong siya’v maghinala sa lyo ukol kay Anita. nmai lumugon si Rafael; patuloy ang mahinang tugtog ng grapopono ng “Raenniamnojf's piano Concert”, at dito naukol ang buong kamalayan ni Rafael sa halip na pakinggan ang pinagsasabi ni Lucy. Ang sumilay na hinanakit ni Lucy sa kanyang damdamin ay nagiging poot habang patuloy na hindi siya pinapansin man lamang ni Rafael. Gumigiti ang luha samantala’y nagtitiim ang mga bagang. —Aayaw mo ba akong pakinggan, Rafael? —Para ano pa, wala nang kahulugan ang anumang sasabihin mo sa akin? —Ah, wala nang kahulugamngayon. Sinasabi ko sa iyong kailangan ko ang halagang P 1,500, huwag nang maging handog mo dahil sa aking kaarawan, kundi upang iligtas lamang ako sa pagkakaaliwan mo sa iyong pangungulila, maging katamisan mo at kasiyahan sa iyong mga kapighatian? Nguni, hindi rin natigatig si Rafael. Sa loob-loob nito’y gumugol siya nang malaki upang maramo ang mga katuwaang iyon at kasiyahan, na masasabing siyang naging sanhi ng lahat ng kanyang kabiguan sa propesyon, kaya hindi dapat tumanaw ng utang na loob. Samantala, ang huling pagwawalang pakundangan ni Rafael sa mga pagluhog ni Lucy ay naghatid sa hangga ng kanyang maipagpapaumanhin. * Sumilakbo ang damdamin ng poot at pagkamuhi kay Rafael; ipinaghagisan ang mga babasaging kasangkapang maabot ng kamay, tinabig ang mga pitsel, botelya at basong nasa harap ni Rafael at pinagbabasag ang mga kristal at salamin. Sa Pagkakapatay Dito Kay Rafael Pinapananagot Ay Itong si Carding. pasubo; bukas ng hapon ay ii.iting lahat’ ang mga ka s a n g k a pan sa “Cocktail Lounge” kapag hindi ako nakabigay ng halagan# iyan, kaya, nais kong malaman sa iyo ngayon kung bibigyan mo ako o hindi ng halagang iyan, naririnig mo ba ako, Rafael? Napahalakhak lamang si Rafael at ang pagtatapat na iyon ni Lucy ay hindi man nakatigatig sa kanya. Napansin naman nitong marahas man ang paraang iyon ng panghihingi ay hindi niya malalamuyot si Rafael, kaya nagbagc ng paraan. Yumakap kay Rafae’, ang kanyang mukha av masuyong idinikit sa mga labi ng lalaki at, parang isang sisiw na lulugolugo ay napakakalong sa mainit na kandungan ng inahin. —Rafael, mapababayan mo ba ako, pagkatapos ng ating mafruting ipinagsama, pagkatapos na ako’y maging —Magsalita ka Rafael, bakit ayaw kang magsalita, bakit hindi ka tumugon? —Marami ka nang binasag na kasangkapan, Lucy; namiminsaia ka ng aking mga ari-arian, at inuudyukan mo akong lubos kitang kamuhian at magbasag din ng kasangkapan —pagkasabi niya’y biglang ípinukol ang hawak na basong may laman pang kaunting alak. Natimbang ni Lucy ang kanyang kalagayan; kung gayong galit na rin si Rafael, maaaring hindi na siya makapagtanggol; tumahimik siya. Samantala’y humalakhak si Rafael. —Akala mo yuta ay malilinlang mo pa ako. . . hindi na Lucy; ibinigay ko sa iyo ang lahat mong kailangang hingin sa akin, sa paniwala kong sarili kita, nguni, pagkatapos ng nasaksihan ko at narinig, umiibig ka rin kay Carding. Ha, ha, ha! At, ito pa ang mapala ko, na, dahil sa iyong hangad na makapagluganti kay Anita, ako’y nagpakabaliw na pakasangkapan sa iyong kapritso; bagay na lábiS ko ngayong pinagsisisihan. Ngayo’y makaalis ka na, sulong, lumayas ka bago malimot ko ang sarili. .. baka mapilipit ko ang leeg mo.. . sulong! —Oo, aalis ako, nguni, kailangan ko munang tanggapin ang halagang kailangan ko P 1,500; kung hindi mo ibibigay magsusuplong ako sa maykapangyarihan at kay Carding. . . sasabihin kong binulag mo si Anita, pagka’x hangad mo siyang mapaghigantihan dahil sa pagkapakasal kay Carding. Dahil sa tangkang iyon ni Lucy, parang sinusuhang pulbura ang damdamin ni Rafael. Binigwasan ng isang mariing sampal si Lucy, at dahil sa nagputok ng mga labi ay dumanak ang dugo sa harapan ng bestido ng dalaga. Sa pagkakalupasay ni Lucy ay dinaluhong pa rin ni Rafael at sinakal iyon, marahil ay sa hangad nang patayin at nang matikom na magpakailan pa man ang matabil na bibig. Nakipagiaban si Lucy at ginamit ang buong lakas. Nakahulagpos sa pagkakahawak ni Rafael, iumayo al siva’y napasandal sa dinding, nguni, nang siya’y muling dadaluhungin ni Rafael, nahawakan ni Lucy ang isang munting estatwang marmol at naipalo sa ulo ng lalaki; nasugatan ito nang malalim at sa malas ay dinamdam ang sugat sa ulo at ang pagdanak ng maraming dugo. Nagliliyab an# mga matang sinibasib na naman si Lucy; ito’y muling napasandal sa isang haligi at nang lalapit si Rafael ay nabigyan ito ng isang matinding sikad; bigla itong nabuwal at ang ulo’y napabagok nang matindi sa sulok ng isang mesa, na siyang ikinawala ng malay-tao at tuloy (Sundan sa pahina 84 84 BÜLAKLAK Abril 11, 1956 aking puso ang isang bagong pag-ibig. Kapalaran natin, Bert, ang magkalayo! Dinaramdam ko ang ganap nating paghihiwalay buhat ngayon... Nalalaman kong may pagtingin ka pa sa akin, Fanny, kung iibigin ko lamang patayin ang bagong W:33 Parents And Guardians Choose This Institution, Because They Have S^en The i Efficiency And ' success OF rfS GRADUATES ! Enroll Thom At The DE LUXE FASHION SCHOOL Recognized by the Government The Oldest, T.arzest & Famous I <n the Far East I The of hundreds of Fashion School Direc rcssas >. ar.d Thousands of successful Dra.-s- I maker, beauticians and tail'rs in the Philinpines. China Japan, ! Siam, India, Guam and Borneo. | FAMOUS for great achieve- ' ment integrity, quality of teach-J inj, square dealing and fairness ¡ to studentsCHAMPION in the National & International Fairs MEMBER Philippine Especial Vocational Schools Association Culture As3cciated Inc* Free uniform, scissors, tapemeasure notebook, pencil, needles, threads, thimble textbooks, curve ruler and 2 yards muslinf ree supplies, equipment and textbooks also- Free courses in ; Flowermaking Fancy" Jewelry. Enroll your children at 333 EC'.' -»d^-C',rrI°dn-r!iz^l Ave Ph, za GoltL No bluffs * No rackets Mail th¡3 coupon and receive Free souvenir Fan and prospectus; Name.................................................. I Address .................................... • • • pag-ibig na umusbong sa iyong puso. Datapwa’t hindi ko magagawa. Pasko pa naman noon nang pagkabuhay. Dapat sikapin ng sangkakristiyanuhan, na, panatilihing buhay ang nangabubuhay, at, tulungang mabuhay ang taong namatayan ng pag-asa. Iyan ang diwa nang muling pagkabuhay ng ating DAKILANG KRISTO, kaya naman buhat noon, Fanny, ay itinuring kong ginintuan ang araw na yaon, na siyang saksi sa banal nating pag-iibigan. —WAKAS— SAYANG NA LIGAYA (Buhat sa pahiná 13) kong dámit, na nasa may paanan ng aking kama. Habang nakaktfa ang mga damit pagkatapos mong sabunin ay saka mo naman simulan ang pagwawalis sa bakuran. Kung may tatawag sa telepono at itatanong ako, sabihin mong bukas na siya tumawag, sa ganito ring oras... —ang bilin ni Nena, na sinundan ng pagpanaog, kasunod din ang anak, na sasayaw-savaw pa at waring ikinacragalak ang nakitang paghihirap ni Rosita sa paglilinis. Hindi nakalimutan ni Nenang ipagbilin sa pamangkln ang ukol sa tawag sa telepono; nguni’t ma? no man lamang nagunitang sabihin kay Rosita, kung saan ito kukuha ng pananghalian gayong alam na alam niyang wala naman siyang iiwang ulam at kanin, na maaaring makapawing-gutom sa kanyang pamangk’ng pinagtatrabaho niya ng masahol pa sa isang alila. Tumango lamang si Rosita, at hindi sumagot ng ano man. Lumulan ang mag-ina sa nagdaraang taksi. Habang tumatakbo ang sasakyan ay tinuturuan ni Nena ang kanyang anak ng sasabihin kung síla’y nakaharap na kay Danilo. PUSO * ALTA PRESYON * TUBERCULOSIS * ASMA DR. MANUEL C. GUZMAN M. D. lrq-PTTCTALISTA AT CERTIFICADO NG U.S.A St Tondo. Manila - 4-7 P.M. DR. V. G. LOPEZ Tuberculosis—sakit na lihim—sa balat at anumang karamdaman sa loob ng katawan. Libre ang Pasilip sa X-Ray tuwing Lunes, Sabado at Linggo ng umaga. Mo y * silid pribado paia sa mga taga-lalawigan. Rm. 208 Margarita David Bldg. Rizal Av©., Kanto ng Azcarraga Tel. 3-83-f 7 —Lalong mabuti kung maplpU lit mong ikaw ay maiyak, at nang lalong man!wala' ang iyong daddy, —wika pa nl Nena. —Magagawa ko, mammy-... Kayang-kaya ko ang mag-iyakiyakan... Puwede akong artista, mammy. •. —may pagmamagaling namang sagot ng anak. —Magaling... Huwag mo lamang kalilimutan ang mga itinuro ko sa iyo, na dapat mong sabihin ... Ako na ang bahala sa huli, —nagagalak namang wika ng ina. Nataunan nilang wala namang maramirig ginagawa si Danilo, nang sila’y dumating. Napansin agad ni Danilo ang nangingitim na mata at ang may plnsalang bisig ni Laura. —Ano ang nangyari sa iyo.. • ? Bakit ka nagkaganyan... ? —nagtatakang tanong ni Danilo. —Iyan ang dahilan kung bakit kami naparito agad, Danny, at hindi ko na nahintay na dumating ka pa sa bahay, upang maibalita ko sa iyo ang nangyari sa aking anak, — biglang sagot ni Nena, na kusang pinalungkot ang tinig, habang kinukusot ang mga mata sa pagsasalita. —0, e, paano nga ang nangyari ... ? Si Laura na ang sumagot na sinabayan ng iyak. —-Daddy, pihagtulung-tulungan ako roon ng mga nag-aaral at ng mga madre... —Pinagtulung-tulungan? Bakit naman hndi mo inalam agad Nena, kung ano’t ginayon nila ang iyong anak...? —ullt na tanong ni Danilo. —Sa bahay na aagpunta ang dalawang madre, na kasama si Laura, kangina... Akalain mong ang anak ko pa ang pinalilitaw na masama ng dalawang madreng iyon...? At, ang lalong kasak:tsakit, Danny... —ani Nena, na sinimulan na ang pag-iyak, —nang nagpapaliwanagan m kami ng dalawang madre, pagka’t ayaw kong maniwala sa kanilang mga kasinungalfngan, ay sila pa eng kin am pi han ng iyong anak... — patuloy pa ni Nena, na tina pos sa pananangis. Klnagat ni Danila ang kanyang labi. Napabuntong-hininga siya habang nakatanaw sa umiiyak na mag-ina. Pagkatapos na dampian ni Nena ng mabangong panyolito ang luha sa mga pisngi niya, ay saka nagsalita uli. —Danny, ang isa pang dahilan ng biglang ipinarito naming magina, ay upang magpaalam na kami sa iyo... —Magpaalam- • • - ? Bakit.... ? Saan kayo pupunta... ? —punungpuno ng pagtatakang tanong ni Danilo. —Wala kaming tiyak na pupuntahan, nguni’t mabuti na ang kami’y umalis kaysa manatili kami sa iyong bahay, upang tumanggap ng masasakit na salita, buhat sa iyong anak... —nananaghoy na tugon ni Nena. —Hindi kita maunawaan, Nena. .. Si Laura naman ang sumagot Nagsalita siyang umiiyak din. —Mangyari daddy, sinabi ni Rosita, kangina na kami Taw ay nabubuhay at lumalamon, sa salaping naiwan ng kanyang namatay nang ina... —Napakasakit, ang nangyayari sa aming mag-ina... Kung kurn akain man kami at kami naman ay dinudusta... mabuti na ang kami’y magpalimos na lamang ng aming kakanin... — sunggab ni Nena, na basag ang tinig dahil sa patuloy na pagiyak, —Daddy, masakit sa aming loob, na ikaw ay aming iwan, nguni’t... Hindi na natapos ang sasabihln ni Laura, sapagka’t napahagulgol na ng iyak, sabay yakap sa kanyang ina. Kagat naman ang labing tatangu-tango si Danilo, habang nakapako ang mga mata sa umiiyak na mag-ina. (ITUTULOY) LUKSANG TAGUMPAY (Buhat sa pahina 11) ikinamatay. Samantala, buhat sa barong-barong ni Anita, sadyang tinungo ni Carding ang tahanan ni Rafael, upang ito’y kausapin at hingan ng pa’iwanag dahil sa ginawang pagbulag kay Anita. Hindi niya na’alaman, samantalang siya'y patungo ruon ay nagaganap ang paglalaban ni Lucy at ni Rafael. Nang siya’y malapit na sa bahay na tutunguhin, masasalubong niya Abrfl 11, 1936 BULAKLAK 86 Sig isang" pulís, nguni, stya’y kamay ay napuno ng dugong bunangubli, at nang ito’y makalampas ay saka siya tuwirang nagtungo sa bahay ni Rafael. Nakapinid ang mga pinto, kaya kinailangan niyang m'angunyapit sa baging upang makapasok sa isang silid. Samantalang buong panggigilalas na minamasid ni Lucy ang katawang hindi na kumikilos ni Rafael, nakaramdam siya ng mga yabag sa itaas; kinailangang itago ang sarili at magmatyag. Buhat sa ikalawang palapag ng bahay ay nakita niyang nananaog si Carding at, nakita rin niyang napahinto ng pagpanaog. Ito naman ay parang nabigla, hindi ^niya inisip man lamang na i|nkikita niya si Ráfael sa ga^ ng ka agayan. Nagtuloy siyang bumaba at siniyasat ang bangkay; napapailing siya at hinagod ng masid ang mga paligid; walang buhay siyang nararamdaman sa mga paligid. Gayunman, siya’y kinila.butan at naitanong sa sarili: sino ang maaaring umutang ng buhay ni Rafael? Sa mga sandaling iyon ay siyang pagpasok sa bulwagan ng isang utusan. Nang makita nitong nakalupasay ang katawang walang buhay ng kanyang panginoon na na'iligo sa sariling dugo ay napatili nang malakas at humingi ng saklolo. Bago dumating ang utusan ay nakatalilis na si Lucy, samantalang si 'Carding ay nanggilalas nang marinig ang tili. Nang siya’y tumindig buhat sa pagkakaluhod sa tabi ng bangkay, ang kanyang kamisadentro, pati ng ' Pantalón. 221 SMAM40 OCX 808 _____________ FREE________ . MOVIE STAR PICTURES: 1 Postcard size colored picture of your favorite artist (Philippine) "artist only) will hr- given to anybody upon request. Copy or cut this coupon and enclose 20 centavos for handlifig & mailiflg charges. Seftd to MR. MODESTO BARTOLOME MOVIE STAR DEPT. 1732 Dart. Paco, Manila 8!r: Please send mo the Picture of.-—.—•--------- - —>—•—■—•— ------- - — I My name & Address: — >—<—-—'——«—••—•—■<—"—>•—•<—>———-— -SALAfl MA WAMN/2 GAiSIOG . NI ISAN0 5ENTUAO. AT ^UPITIM KUFOH AT sa dating ng Hukbo, Rafael hat sa mga sugat ni Rafael. Naisipan niyang mapangamb ang kanyang kalagayan; maaaring datnan siya ng maykapangyarihan at siya ang dakpln at papanagutin sa pagkapatay kay Rafael, kaya minabuti niya ang lumisan. Hindi na nanaog sa hagdan; nagtungo sa silid at sa isang bukas na bintana ay naghugos, nguni, hindi pa siya nakababa sa lupa ay naramdaman niya ang mahigpit na hawak sa kanyang mga bisig ng isang alagad ng batas. —Hu wag kayong magtatangkang tumakbo, ginoo! Ginawa ng mga maykapangyarihan ang ukol na pagsisiyasat at pagkatapos na mapag-aralan ng piskal ng Lunsod ang mga katibayang natipon ng mga tiktik na nagsiyasat, ay ipinasyang ipagharap ng sakdal na “asesinato” si Dr. Ricardo Llamas, dahil sa pataksil na pagkapatay Komandante Butamante. Nagimbal ang mataas nila, at hindi nila inakala man lamang na ang pagkakapakasal ni Dr. Llamas sa ipinalagay na balo ng nabalitang namatay na Major Rafael Bustamante, ay humantong sa isang madugong pangyayarL Ang samahan ng mga manggagamot na kumikilala sa katalinuhan ni Dr. Llamas ay kumilos upang tumulong sa pagtatanggol sa balitang siruhano, subah’t anumang paghahangad ng samahang iyon ay walang nangyari. —Ako’y napasasalamat sa inyo nang marami; nguni ang kina* sangkutan kong suliranin ay sarili ko, “personal”, at dito’y hindi nakakasama ang dangal ng ating propesyon, kaya huwag na kaNANGUNGUSAP NA... (Buhat sa pahina 78) ling... —padaing niyang sabi kaibigan. —Nguni’t may asawa na siya, Rosenda. Isang kahibangan na lamang ang pag-ukulan mo pa siya ng gunita. Ikaw lamang ang makakatulong sa iyong sarili upang makal.mot. Paano kang makalilimot kung sa tuwina ay siya ang iyong aalalahanin, —masuyong alo ni Liling. —Ayaw ng gayón na lamang mong ¡baling sa iba ang iyong na lipunan sa Mayyong mag-abala, at pagpipiHtan kong magtanggol sa sarili, at inaasahan kong ako naman ay magtatagumpay. Gayundin, ang mga kasamahang doktor sa Ospital sa Dabaw kasama ang mga maykapangyarihan sa lunsod na iyon sa Timog, sa pamamagitan ng pahat^d-kawad ay nagsipaghandog din ng tulong, nguni, lahat ay pinasalamatan, at tinanggihan ni Dr. Llamas. (ITUTULOY) sa pansin. . Parang siya na lamang ang lalaki sa dagidig. MaTami namang nangingibig sa iyo. Subukin mong urn'big na muli. Sa palagay ko’y h;git pa ang katangian ni Romulo kaysa kay Miguel. —Aywan ko Liling... Aywan.. kung bakit ako nagkakaganito. — amyang mapapabuntung-hininga. —Sa kabila ng lahat, ay pnakaiibig ko*pa rin siya. Pinag-aralan ko na ring ib gin si Romulo nguni’t hindi pala natuturuan ang puso. Kusa itong tumitibok kapag nakatagpo ng katugong tibukin. Si Romulo ay matagal nang nangingib’g sa dalaga. Hindi masasablng kapos siya sa katang an Jipang maibig ng isang babae. Tapos ng komersiyo si Romulo at sa kasalukuyan ay palagiang kontador publiko ng isang malaking kompanya. Datapuwa’t sa kabila ng katangiang yaori ng bmata ay hindi niya maantig ang matigas na puso ng dalaga. At bagama’t wala siyang madamang pagtingin sa dalagang pinipintuho ay hindi siya nanghihinawa sa pagkatok aa puso ni Rosenda. Ilang taon pa ang nagdudumaling lumisan... Namayapa na ang matandang ina ni Rosenda. Malalaki na ang kanyang mga kapatid. Nasa huling taon na ng mataas na paaralan si Nante na- kapatid na bunso ni Rosenda. May mga sarili nang hanap-buhay ang dalawa pa niyang kapatid. Dalaga pa rin si Rosenda at patuloy pa rin ang walang sawang pamimintuho ni Romulo. .Sübali’t para kay Rosenda ay si Miguel pa rin ang lalaking nakadambana sa- kanyang puso. —Bakit hindi mo pa tanggapin ang pag-ibig ni Romulo, Rosenda. Batid mo na ang katapatan ng kanyang hangarin sa iyo, — minsan ay nasabi ni Liling sa kaibigan. —Hanggang ngayon ba’y pinapanarcili mo pa sa iyong alaala ang isang kahapong natitiyak mong hindi na magbabalik at kung sakali mang magbalik ay hindi mo na maaangkin... ? Nangiti lamang si Rosenda at hindi tinugon ang sinabing yaon ng kaibigan. Alam niya aqg paghahangad ni Liling na matulungan siya. At minsan pang nanukso ang mga pangyayari. Nagkatagpo sma Miguel at Rosenda sa isang pagtitipong kapuwa nila dinaluhan. Kasama ni Rosenda sina Liling at Romulo. May kasama rin si Miguel, plnsan ni Corazon di-umano. Huminging-pahintulot si Miguel kay Romulo na maisayaw si, Rosenda. Nagsayaw ang dating magkasuyo... At lalo nang napatunayan ni Rosenda na di pa napapawi sa kanyang puso ang katauhan ni Miguel. Lalong makisig si Miguel ngayon, at higit namang kaakit-akit si Rosenda sa kabila ng mga taong naragdag sa kanyang gulang. —Kumusta Rosenda? —basag na tanong ni Miguel sa namagitang katahimikan nagsasayaw. —Ma-mabuti... saliw ng malakas habang sila’y —aniyang kana pintig ng nagpupum glas niyang puso. Ang kaba sa kanyang dibdib ay inilalantad ng gatal sa kanyang t nig. —I-ikaw?... Si Cora, bakit hindi mo siya kasama ngayon?... — iniwasan niyang masalubong ang titig ni M’guel. Pinipilit niyang patatagin ang kanyang tinig. —H ndi sana ako dapat nagpunta rito na hindi ko kasama si Cora, —at naramdaman ni Rosenda na tinitigan siya ni Miguel,— nguni’t siya ang nagtaboy sa akin upang samahan si Lourdes na kanyang pinsan. Taglay niya ngayon sa sinápupunan ang ikatlong supling ng aming pagsasama. Muling namagitan ang katahim kan sa kan lang dalawa. Tila nanghahagilap ng sasabihin si Miguel at siya naman ay waring naghahanda fig itutugon. Naramdaman ni Rosenda ang paghigpit ng mga bis’g ni Miguel sa kanyang baywang, na hindi niya matutulan. Lalong nagdumalas ang kaba sa kanyang puso. —Matagal ko nang hinangad ang ganitong pagkakataon, Rosenda. upang sabihin sa iyo na hindi ko natagpuan
Date: 1956
Rights