Mga kuwento ng pag-ibig

Media

Part of Bulaklak

Title: Mga kuwento ng pag-ibig
extracted text: BULAKLAK Abril 11, 1V56 noon sangkatauhan ni ROGELIO DE LA ROSA Sa PAGKAKASULAT e —Mabuti naman, Fanny! Maganoa para sa akin ang PafcKaKULaung no’ luaaari oa Kiiaug anyayanan sa isang mnuiiuiu ngayon? —Bakit hindi ? Tay ona! —at nang kawitin mo aKo sa bisig ay napatunayan Kong nagoabank nga paia ang Kahapon na nang una ay nindi ko lbig paniwalaan. Nguni’t napansin kong ikinukubli mo ang luhang nangingilid sa iyong mga mata. Kung ano ang kahulugan ng luhang iyon, ikaw lamang, Fanny, ang ilakatatalos. At nang masarili na natin ang pagkakataon sa isang tanging siiid ng tanyag na res\GDIRIWANG ang dahil sa muling pagkabuhay ng Dakfang Kristol Pasko noon nang pagkabuhay! Hindi ko malilimot, Fannv, pagka’t kasabav ng passasaya ng lahat ng Kristiyano ay muli tayong pinapagtagpo ng mapagbirong Tadhana. pagkaraan nang di mabilang na taon. Oo, Fanny, ang Hang taong namagitan sa ating paglalayo, para sa akin ay hindi na mabilang. Paano’y gayón na lamang ang hangad kong tayo’y magkatagpo upang liwanagin anjr isang* bagay na naging dahilan nang ating pagkakalayo. Hindi naman ako nagkamali nang palagay, na, ikasisiya mo ang muli nating pagkikita. Nagitla ka. lamang nang ilang sandali ng ikaw ay lapitan ko at kamayan.. . —Tic aw ba si Bert? —Oo, Fannv! Bakit, malaki ba ang ipinagbago ko? _ Aba, oo! Tumaas ka at lumaki ang iyong katawan! Kumusta? tawran, bago ko sinimulan ang pagpapauwanag ay nang canung muna ang’ mnangad Kung masagot mo... —Gane xa pa ba sa akin, Fanny ? —j^ung galit ako sa iyu, Bert, ay nindi ako sasama* sa lyO rito,.. . —baiamat naman! —Wala kang dapat pasa lamatan, Bert. Nang kmusa ko ang paglayo sa iyo ay hindi ko malaman kung ako’y nagtatampo lamang o nagagadt sa iyo, danil nga sa pangyayaring... .., Kung gayón, Fanny, bakit hindi mo ako binigyan nang pagkakataong maka- | pagpaliwanag? Disin ay hin7 di tayo nagkalayo... ! —Aywan ko ba... hindi ko nga malaman kung bakit iyon ang sumuot sa naguguluhan kong isip. Gayunman, dahil sa panahong namagitan sa atin ay nalimot ko na Abril 11, 1956 BULAKLAK Jq rin ang lahat..'. —■. Samakatu wid, Fanny, hind! ko pa man naipaliliwanag sa iyo ang dahilan nang ating di pagkakaunawaan ay nakatitiyak na akong maaaring magbalik ang ating kahapon? —Saka ko na. sasagutin ang tanong mong iyan, Bert. Ano nga ba ang tunay na nangyari noon? —at pilit mong pinasungaw sa ivong m^a labi ang isang tuyot na ngiti, bago ka uminom ng II ALO AKONG NAPOOT '■ IL SA KANYA, NANO IKAW A/ BIGLANG TllMALIKOP SA AMIN. HINPI SA HINAPOU KITA MOON. Ang Kanilang Puso Pala Ay Nagsimpan, Ng Isang Pag-ibig Na Wagas At Banal. pámpalamig na hiningi natin. Pagkatapos kong magbuntung-hininga at maiusal sa sarili ang isang taus-pusong pasasalamat sa Poong Maykapal ay isinalaysay ko sa iyo noon ang lahat. —Inaamin ko, Fanny, na nagsinungaling ako sa iyo upang ikaw ay mapaibig lamang. Hindi ako nagtapat na mayroon na akong masasabing katipan —si Adora nga. Nguni’t katipan ko mang masasabi si Adora ay kung bakit nagsusumiksik sa pangitain ko, na, hindi kami magiging magkapalad. Paano’y babang nag-iiwan ng bakas ang panahon sa aming pagsusuyuan ay nagkukulang siya nang pagtitiwala sa akin. Oo, sa aking pag-ibig ay nag-aalinlangan siya. Samantala, isang magandang kinabukasan ang inihahanda ko upang kung kami’y tagurian nang. ginoo at gineuig ay maipagkapuri niya ako. Kung ilang ulit ko nang ipinaliwanag sa kanyang magtiwaia siya sa akin, hanggang sa siya ang makita kong nakikibahagi ng ligaya sa piling ng iba, na, nang mag-usisa ako’y nagtawa lamang siya at ang sabi; “Hayaan mo munang magsaya ako, pagka’t sa sandaling mabuklod na ang ating mg a. puso, ay mdtutulad ako sa isang ibong nakakulong sa haulal" .“■Ano ang ibig niyang sabihin, Bert, sa pangungusap niyang iyon? —putol mo sa aking paliwanag. —Hindi ako nagpalagay ng masamang kahulugan sa kanyang sinabi, Fanny. Hinayaan ko siya at hindi pinakialaman. Itinuring kong buhat noon ay tapos na ang aming pag-iibigan, hanggang sa ikaw nga ay makilala ko at. hangaan ang natatangi Nani g?nda Pag-uugali. Nang tanggapm mo ang aking pag-ibig ay kung ilan¡ Mlit kong tinangkang ipao-tapat sa iyo ang lahat, nguni t naging mahina ang aking loob, pagka’t hindi ko ibig dungisan ang tapat nating pagmamahalan. Datapuwa’t malimit sumuot sa isip ko ang kasabihang: “May pakpak ang bodita at may tenga ang lupa! 1 Ang kasabihang ito ang nag-uudyok sa akin “pan,£ ™agtaPat na sa iyo, subali t hindi ako nagkaroon nang lakas ng loob. Talagang hindi ko matitiis na sugatan ang mura mong puso, kaya nabuo sa^loob kong 3 nang bumatol ang laanana sa akin. —Nguni’t Bert, bakit ganoon ang salita niya nang makita tayo? —putol mo uli sa aking paliwanag. Sapagka’t sadvang ganoon ang isang taong niav karamdaman at naghihingalo na... wala na sa kanyang harili. Ginawa niya ang gayón upang mamuhi ka sa akin; upang ikaw av lumayo; upang ako’y mahabag sa kanya t muling papanariwain ang matamis naming kahapon Subali’t nagkamali ai.'a. La o akong napo<4 sa kanya, nang ikaw ay l ivlang tumalikod sa amin. Hindi ba hmabol kita noon? An-* ginawa mo’y sumakay ka agad 16 BULAKLAK Abril 11, 1956 BAKAS NG NAKARAAN: nagtatagal ay pa (IKA-2 LABAS) Isang ‘'bed roam shower” cmg rnihandog kay Rosella, ng kanyang matalik na kaibigan. Isang tumandang dalaga ang nagpagunita sa doktora, na ang kapahamakan ay lalortg maamo sa malapit nang ikasaL Nang makaalis ang mga panauhin, si Rosella ay nakadama ng takot, habang naaalaala ang pagunita ng kaibigan. . Dumating si Rogel at siya'y tnaliw. Ñadaling-araw na nang manaeg ang binata. Nang nakahiga na si Rosella ay may tumawag sa telepono at may ibinalita sa kanya ukol sa naganap na dukutan. Naalaala ni Rosella si Rogel... ATULOY na parang binabayo ang dibdib at halos pigilin ni Rosella ang kanyang paghinga, habang pinakikinggan ang sinasabi ng kausap niya sa te’epono. Pagkaraan ng ilan pang sandali ay saka siya nakaramdam ng ginhawa ng kalooban, pagkatapos na mabatid na ang kanyang kausap ay nagkamali, sapagka’t sa halip na sa pulisva av ang kanyang telepono ang napagkamalang tawagin. Marahang dinampi ni Rosella ang pawis na gumitif sa kanyang noo, at pagkal raang palayain ang isang malalim na buntong-hiningang nagpaluwag sa kanyang dibdib ay saka nagbalik sa hihigan. Ipinikit ang mga mata at inihanda na ang sarili upang matulog; ngu-S ni’t hindi
Date: 1956
Rights