Tagumpay ng isang talunan

Media

Part of Bulaklak

Title: Tagumpay ng isang talunan
extracted text: 30 BVLAKLAK Abril 11, 19&6 TALUNAN SAl JaPCR° MAGCLINIC na u.iu ng ay nakapagng labis na kung ANG masakit pagkakataon dulot sa iyo pagdaramdam. Papaano’y, kail'an pa naman sumapit na ang pinananabikan mong araw ng inyong ‘•excursion’’ nina Edgar at Raquel sa matulaing Tagaytay, ay saka pa dumapo sa iyo ang matinding lagnat at sakit ng ulo isang na siya mong ikinaratay nang araw na yaon. Subali, hindi ang “excursion” na iyon ang ipinaghihinanakit ng iyong kalooban. Ang labis na lum.ligalig sa iyong damdamin ay ang pustahan ninyo ni Edgar: —‘Di kung gusto mo, pustahan tayo. —hamon ni E*dgar sa iyo nang minsang, sa inyong pagsasarili ay nasabi mong mabibigo laniang siya kay Raquel. Si Raquel ay isa mong matalik na kaibigan sa inyong bayan sa Nuweba Es.ha. At bilang alaala ng pagkakaibigan ninyong iyon, ay isa niyang mayHtulay na larawan ang iplnabaon sa iyo nang ikaw ay malipat ng pag-aaral sa Maynila. Samantala, sa Maynila naman ay doon mo nakadaupang-palad ang makisig at mabalt na si Edgar. lisa ang pamantasang pinapasukan ninyo, lamang ay “Commerce” ang kinukuha niya at ikaw naman ay “Education .. At isang hap on, habang kayo y magkapiling na nakaupo sa ibabaw ng mga t.pak ng batong kahalikan ng mga alon sa may baybay-dagat, ay nakita niya ang larawan ni Raquel na iniingat-ingatan mo 3a iyong “wallet”. _ Kangino larawan iyang nasa “wallet”' mo, Lourdes? —magiliw niyang usisa. _ A, kay Raquel ito, ang matalik kong kaibigan sa amin, na luluwas dito sa Linggo upang surnama sa ating “excursion”. —Siya nga? —ang napabigla niyang sambitla, —Maganda siya! Mayruon na ba siyang katipan? _ Aywan ko lamang, —ang tila nakikimi mong tugon at sa Iyong ang larawan mangalaglag mo? —ang <i:Ddib ay nakadama ka ng pagkatlgatig. —Talagang maganda siya! ny.iy palatak pa niyang paghanga, at muling tititigan ni Raquel. —O, baka naman na iyang mga mata pabiro mong untag sa kanya, at tuyot na ngiti ang pilit mong pinagitaw sa iyong mga labi upang tabingan ang bulo na nais sumupil damdamin. Napalingon siya sa —Ang sabihin mo ay malamang na ang puso ko ang siyang malaglag! —Hoy, dahan-dahan ka! —bigla mong sansala sa kanya, —marahil ay nasasabi mo lamang ang - ganyan sapagka’t wala siya rito ngayon. Baka kung kasama na natin siya sa Linggo ay mapipipi ka? —Sino? Ako...? Ibahin mo tayo, tsika. Liligawan ko pa siya kapag nagkataon. —walang kagapangingimsa iyong iyo. tul-gatol niyang pakli. Ang salitang “liligawan” ay waring isang babalang nagpasasal sa kaba ng iyong dibdib! Saglit kang nalito. Namula ang iyong mukha! Ibig-ibig mo na sanang magyayang umuwi, subali’t sa iyong diwa ay may nabuong isang pasiya. —Ed, mahirap paibigin si Raquel. Matigas ang kanyang pu so, kaya’t mabibigo ka lamang. —Lourdes, matigas mang bato ay naaagnas rin sa masinsing patak ng malambot na tubig, hindi ba? —patalinhaga niyang pakli. —Nguni’t, kakaiba si Raquel. Ako ang nagsasabing hindi mo siya mapapaibig, —pagpupumilit Abril 11, 1956 BULAKLAK 3 J mong glit sa kanya upang qiraan siya ng loob, subali. . —At bakit mo naman natiyak? ‘Di kung gusto mo, pustahan tayo... Lalo kang kinabahan sa hamon niyang. iyon. Sandali ka munang nagmuni-mum. —Iyon lamang pala e, ‘di-sigi, —nang nalauna’y napllitan ka na ring sumang-ayon, —Ano naman ang magiging pustahan natin? At sinimulan niyang ipaliwanag ang magiging kasunduan ninyo hinggil sa pustahan. —Ganito: Kung bago dumating ang bakasyong hinaharap at mapaibig ko si Raquel, ay ikaw ang bibili ng damit-pangkasal na gagamitin niya sa aming pag-iisdng dibdib. -^E, kung mabigo ka naman-? awa. Ako na po sana ang Inyong papanalunin. Nguni’t. .. lalo lamang naragdagan ang iyong pangambang guAt Sa Pagkatalo Siya'y Lumigaya, Pagka’t Di Nabigo Ang Kanyang Pag-asa. kaya’t ako naman ang magbabayad sa magiging halaga rig isusuot mong pangkasal... —At kung hindi afco mag-asawa agad, ano ang gagawin mo?— nakangiti mong biro. —Aba, e ‘di ako’y maghihintay. —Kung sabagay, matalo man ako sa pustahan nating ito ay madali ko siyang maibibili ng kasuotang lalapat sa kanya sapagka’t halos magkapareho kami ng .sukat ng damit, —pagtatapat mo sa kanya. —Gayón naman pala e, ang mabuti, ngayon pa. ay bumili ka na, sapagka’t nasisiguro ko ang iyong —Walang nakatitiyak ng panalo sa ating dalawa, Ed, kaya’t bayaan na lamang nating panahon ang siyang humatol... At gayón nga ang inyong naging pustahan. Mula noon ay hindi ka na mapalagay. Lumalakas ang pintig ng iyong puso sa tuwing magugunita mo ang pustahan ninyo ni Edgar. —Diyos ko, —minsa’y naidagdag mo tuloy sa taimtim mong panalangin, —para na ninyong mating na ang araw ng iyong “excursion” ay nilagnat ka nga kaya’t sina Raquel at Edgar na lamang ang napasama sa masayang pangkat. —Marah.l ay maligayang-mali- gaya na sila sa mga sandaling ito, —sapantaha mo noon, at sa iyong pagkakah.ga ay naghali-iiahling nanudyo sa iyong pangarap ang sari-sari at nakakainggt na mga pangitain ukol kina Raquel at Edgar. Hang linggo lamang ang lumipas at ang mga pangitain mong yaon ay nauwing lahat sa katutohanan. Tulad ng iyong hinala, ang “excursion” ngang iyon ang nagbukas ng landas upang magkalapit ang mga puso nina Raquel at Edgar, na nang. mga sumunod na araw ay humantong sa pagpapalitan nila ng mga liham ng pag-ibig. At gayón na lamang ang iyong pagkasindak nang isang araw ay makatanggap ka ng kalatas ni Raquel.. Nasasaad sa sulat na iyon ang pagbabalita niya sa iyo, na bago dumating ang bakasyon, ay haharap na sila ni Edgar sa dambana. Diyatá... J —ang tanging nausal mo at sa iyong damdamin ay may biglang naglatang na panibugho! At nang maglagos ang panibughong yaon sa pinakaubod ng iyong puso, ay saka mo lamang lubos na nakilalang, umiibig ka nga P-la kay Edgar. Diyos ko, —ang sa gitna ng isang malalim na buntunghininga ay lumuluha mong nasambit, _ . kung sa tagumpay ni Edgar ay sadyang ako ang natatakdang masawi at lumuha, ay hindi ako tumututol. Nguni’t ang tanging hinihiling ko lamang ay maano sanang balang araw ay maipadama rm Ninyo sa kanya ang tamis ng aking naunsiyaming pag-ibig. Dahil sa pagkatalo mong yaon, kinabukasan din, araw ng Sabado, halos tumulo ang iyong luha nang bilhin mo ang isang mamahaling damit-pangkasal. At bago ka umuwi ay tinawagan mo si Edgar sa telepono upang magtungo sa inyo. Binabati kita. Ed. Mapalad kang talaga! —bungad mo sa kanya nang siya’y dumating. Matamlay mong iniabot ang iyong kamay na nanlalamig. Saglit siyang tumitig sa iyo. Dali-dali mong pmasaya ang iyong mukha upang huwag niyang maaninag ang pagdaramdam na nakukuvom sa ivong dibdib. ’ ’ 6 —Halika, tuloy ka... —ang malugod mo pang anyaya, gayong Sundan sa pahina 76) 76 BULARLAS Abril 11, 1966 Hindi Katulad... (Buhat 8* pahina 34) yan siya ni Conrado at inilayo sa asawa. —Nariyan si Dina, —anas ni Conrado, sa himig panunudyo.— Lalong maganda! Napangiti si Menardo. Para Hang nahuhulaan niyang ang kasama ng dalaga’y ang lalaking iyon: si Bing! Nabalitaan niyang hindi na si Mar ang laging kasama ni Dina. Iba na raw. Iyon nga si Bing! At iyon ang inaasahan ni Menardo na kasama ng dalaga. —May kasama? —pasumalang tanong ni Menardo. —Kasi pa! pakli ni Conrado. Ang Pagbili Ng Mga Bona Ay Maboti Para Sa Bay an, Mabuti Para Sa Pangangalakal • Pinakatigtaa na param trpang humita mg inyong naümpoh • ltinutustQt m mga balah na pagpapatmlai na pambanoa • "Nagpapalaganap m proiuJugraa ng fotgH na hay amanan g pambanaa • Nihdunaaan ang kawalan ng hanap bukay, pmatataae ang halaga ng talapt TINUTULUNGAN NINYO ANG INYONG KALAKAL KAPAG KAYO’Y BUMILI NG BONONG PW & ED Makipag-alam Mt Securitiaa Market Dept. MANILA —gino? —Kilala me na, e. —Kilala ko na? —Oo, si Dan! —Si Dan, ba ikamo? —Muntík nang masamid si Menardo. —Hayun sila! Sayang, kung hindi ka lang nag-iba ng isip... —Huwag mo nang ituloy, Conrado, —hadlang ni Menardo at tinapik-tapik sa balikat si Conrado, nang makitang si Dan nga ang kasama ni Dina at hindi si Ms t . —Hindi ko plnagsisisihan iyon. Humiwalay sí Menardo s& mayhanda, at tinungo niya si Cora. Sumidhi ang nadamang pagmamahal niya sa asawa. Lalong dumilag sa paningin niya si Cora. Parang bituing lalong nagningning ee ptreldt na karfrnten* Hindi maraya. May sariling ningning, di tulad ni Dina! —Oo, bakit mo ako tinititigan? —nakatawang pansin ni Cora kay Menardo nang titigan niya nang walang kaalis-alis ang asawa. Napatawa si Menardo. —Wala, wala! —aniya. —Nagbibilang lang ako. Napakunot ang noo ni Cora. Subali't hindi nagsalita si Menardo. Hindi niya sinabi kung ano ang binibilang niya. —Sukat bang pati si Dan ay napabilang! —naibulong ni Menardo sa sarlli, at di-sinasadyang nakabig ang asawa nang pumailanlang ang isang malamyos na tugtugin. —WAKAS— TAGUMPAY NG... (Buhat sa pahina 31) nag-iisa ka lamang noon sa tahanan ng iyong Tiya na siya mong pinakikituluyan sa Maynila. Nakaupo na si Edgar ay wala pa rin ni anumang katagang mamutawi sa ^anyang mga labi. —Ed, sa palagay mo kaya ay babagay ito kay Raquel? —mahinahon mong basag sa katahimikang sandali ring namag*tan sa inyong ^alawa, at binuksan mo ang kahong kinasisidlan ng damit-pangkasal na binili mo. Hindi parin humuhuma si Edgar. Sa sulok ng iyong mata ay panakaw mo siyang sinulyapan. Nakita mong sa iyo siya nakatitig. Nagbaba ka ng mukha. Nguni’t sa iyong pagkakatungo ay bigla kang nagulantang nang maglaro sa iyong muni si Raquel sa kasuotang pangkasal! Dagling gumuhit sa iyong damdamin ang lalong masigid na panibugho! Gumapang ang kilabot sa iyong buong katawan. At bago mo nagunitang ikanlong kay Edgar ang may hapis mong mukha, ay may mga butil na pala ng hinanakit na nakapaglandas sa iyong magkabilang pisngi. —Lourdes, — bigkas niya sa mababang tinig, at noon lamang siya nagsalita. May timyas ng pagauyo ang pagkakabigkas niya sa iyong pangalan, —Hindi ka dapat lumuha, sapagka't para sa akin, ang nararapat na magsuot ng damit na iyan ay... Ikaw! Gayón na lamang ang iyong pagkabigla sa narinig mong sinabi ni Edgar. Hindi ka makapaniwala! At bagama't may galak na nagbangon sa iyong damdamin ay nagunita mo pa rin sa Raquel. —Nguni't, Ed, sadyang para kay Raquel, at hindi sa akin nauukol ang damit na ito. Binili ko ito para sa kanya, sapugka’t sa kanya ko rin nabatld, na ako ang kinapos ng palad sa ating pustahan. Nakatanggap ako ng sulat niya na nagsasabing... —-Na nagsasabing, kami'y magkatipan na, —maagap niyang agaw, —Na kami ay ikakasal na bago sumapit ang napipintong bakasyon sa ating paaralan. Subali’t, Lourdes, si Raquel ay naming kasintahan ko dahil lamang sa ating pustahan, at iyon ay alam mo. Nguni’t ang hindi mo pa natatalos ay ang isang katutohanang tanging ikaw lamang ang aking inibig sa mula’t mula pa upang pakamahalin hanggang sa dulo ng aking buhay! Laie kang nagulat sa iplnagta(Sandan sa pahina 79) TAGUMPAY NG... (Buhat sa pahina 76) pat niyang iyon. Di maulatang kagalakan ang bumalot sa iyong munting puso. Ang dati mong hinanakit ay biglang nasubhan ng maningning na pag-asa. Gayón* man ay nagpakatimpi pa rin ang iyong sarili. —Lourdes, —patuloy pa niya, —higit kanginuman ay ikaw ang nakababatid na kung kaya ko hinainan ng pag-ibig si Raquel, ay dahil sa ating pustahan. Kaya’t, utang na loob, patunayan mo sa kanya na siya ay hindi ko tunay na iniibig, —sumasamo pati ang kanyang tinig nang bigkasin ang pakiusap na yaon. —Noong una’y dinadaya ko sana ang aking damdamin, —dugtong pa niya, — nguni’t ngayon ko lubos na naunawaang, ang isang pag-ibig na tapat at bukal sa puso ay higit palang makapangyarihan kaysa pagsuyong marupok na supling ng isang pustahan, kaya... At biglang nauntol ang iba pa niyang sasabihin nang makarinig kayo ng sumalit na tawag ng kartero sa purok na iyon. Isang sobre ang iniabot sa iyo ng tagahatid-sulat, saka •magalang na nagpaalam. Sa unang sulyap mo lamang ay natiyak mo kaagad na kay Raquel galing’ang natanggap mong iyon. • t “Anang huling bahagi ng kalatas: Kaya, ikaw na sana, Lourdes ang bahalang magpaabot kay Edgar ng malungkot kong napagsapit. Utang na loob, sabihin mo ang katutohanan, na ako ngayon ay kasal na sa lataking gumamit ng dahas upang makamtan ang aking pag-ibig na sadyang para sa kanya ko inilalaan. Ang iyong kaibigam Raquel” Sapat na ang liham na iyon upang maparam na biglang-bigla ang ligalig ng iyong damdamin at alinlangan ng iyong puso sa ipinagtapat ni Edgar. Nuon din ay nagningning sa kaligayahan ang dati’y malamlam na kislap ng iyong mga mata! Pati ng iyong maamong mukha, na nuong una ay m¡8tulang larawan ng kawalang pag-asa ay biglang nabihisan ng matimyas na ngiti. Sa makapangyarihang atas ng lihim mong pagmamahal kay Edgar ay napalingon ka sa kanya. Nagsalubong ang inyong mga paningin, na ang sa kanya ay may hiwatig ng pagtatanong ukol sa liham na hawak-hawak mo. Sa pagkakaugnay ng inyong mga titig ay nadama mong sumlgla ang tibok ng iyong puso! Nagunita mo tuloy ang damitpangkasal. At nang sulyapan mo iyon ay waring naging higit na busilak at lalong gumanda sa iyong pangmalas; kaipala’y sa dahilang, ang mapalad na magsusuot niyon ay wala nang iba kundi... ikaw! —WAKAS— PAGDIDILIDILI (ffuhat sa pahina 25) yumapos sa aman? malaon nang sabik na mayakap ang bunsong nawalay ng tatlong taon sa kanyang piling. ..—Ama ko! Ama ko! —ang umirin mo po ako sa nagawa kong pagkakamali! —Patuloy niya na waring hindi napansin ang maraming kanayong nakapaligid sa kanilang mag-ama. Ang iba'y pipapahid ang kanilang luha. Ang iba na may marurupok na kalooban ay tumalikodt upang hindi makita ang tdgpong yaon ng mag-ama na nangungusap ang luha sa kani-kanilang mga mala. —Magdalena! Anak ko! — Lumu luhang wika ni mang Ambo. .— Nagpapasalamat ako at nagbalik ka sa aking piling! Pagkaraan ng ilang sandaii, ma tapos pahirin ang mga butil ng luha sa kani-kanilang mga mata, ay nagAbril 11, 1956 BULAKLAK 79 Sa katagalan ng kanilang pagbabalitaan ay noon lamang napansin ni Denang na wala roon si Angel, ang nagbalita sa kanya. na may sakit ang kanyang ama. —Si.... si Angel, ho, nahan? — Tanong ni Denang sa ama. Matagal na sandaling hindi nakaimik si mang Ambo. Lumunok iyon na parang pinadudulas ang lalamunan. —Mag-iisang taon na ngayon siyang PATAY! —at napayuko ito. —Ho?.... —ang tanging namutawi sa mga labi rd Denang. Matagal na tinakasan ng kulay ang kanlyak na wika ni Denang. —Patawa- palitan ng balita ang mag-ama. yang mukha. —Nguni't ama.. FIGHTER $ .3 10- ft ■r Laging pinag-uusapan J ng mga maninigarilyo \ ctng FIGHTER. At may dáhilan, Ang sigarilyong FIGHTER ay nakapágbil bigay sa inyo ng mahigit k n a kasiyahan kaysa ibang sigarilyo. . . Anong inam na sigarilyo! Maging sa . paggawa o sa pamamahinga, matitiyak ninyo na ang sigarilyong FIGHTER ay may angking uri na nagbibigay sa kanya ng taguring “Ang Paborito . ng Madia!' “FIGHTER Cigarettes LA PERLA CIGAR & CIGARETTE FACTORY. INC. 2Í4 Quirino 'Ayenu< P*r«Raquc/Ruar Tel. 8 »1
Date: 1956
Rights