Makukulay na karanasan ni Nida Blanca

Media

Part of Bulaklak

Title
Makukulay na karanasan ni Nida Blanca
extracted text
46 BULAKLAK Abril 11, 1356 akukulay a ar anasan (IKA-9 NA LABAS) A NG unang araw na iyonj ng pagtungo ko sa istudyo ng LVN, upang irexomenda ako kay Donya Sisang, ay sadyang Hindi ko na malilimot. Katulad ng naipagtapat ko na sa inyo noong araw, ang naglapit sa akin kay Donya Sisang ay ang inyong paborito, mabait at matuluagmg bituing si Delia Razon. Nang sumapit ang takdang araw ng pagtungo namin kay Donya Sisang, ako’y nagkaroon ng isang mabigat na suliranin. Ang suliraning iyon ay kung ilang araw ko nang inihahanap ng lunas. Nguni’t sumapit at sumapit ang araw ng pagharap namin kay Donya Sisang, nang hindi ko nalulunasan ang suliraning iyon. Kailangang makapagsuot ako ng isang bago at magandang darn it. Kailangang nakaayos akong mabuti. Kailangang mabihag ko arxg paghanga ng matanda ng LVN. Iyan ang nasa aking isip. Nguni’t sumapit nga ang araw ng pagharap namin kay Dbnya Sisang, nang hindi ko nalulutas ang suliraning iyon. Isang Jjagav na lamang ang maaari kong gawin, at iyon ang napag-igtingan ng isip ko. Wika ko, basta waia lang makakaaalam, hindi raman siguro masama ang gagawin ko. Kinuha ko ang aamit ng pinsan ko at iyon ang isinuot ko. Bagay na bagay namán saakin, at bagaman may kaunting kalakhan sa akin ang pinsan ko, pinili ko naman ang damit niyang medyo maliit. Kaya hustung-husto rin sa akin. Humarap ako sa salamin, at noon lang ako nakahinga nang' maluwag. Ang wika ko sa sarlli: hindi na masama ang nakuha kong damit! MAYROON kaming Isang pelikula ni Nestor De Villa, na ngayo’y hindi ko na matandaan ang pamagat. Nguni’t sa peliku.ang iyon ay may nangyaring hindi ko na malilimutan. Sa isang eksena ng .pelikulang iyon, si Nestor ay ihuhulog ko sa isang kanal, nguni’t sa pagkahulog niya’y makakasama rin ako. Bihis na bihis kami kapuwa. Sa madali’t sabi, humarap na kaiid sa kamera. Gumiling ang kamera, at sumigaw ang direktor; “Aksiyon!” Kami los kami. Naihulog k o si Nester sa kanal. Kasama hu aku. Anupa’t ang eksenang iyon ay buong iinis naming nagampanan. Pagkatapos, nagsisigaw na si Nestor: “Nasaan ang sapatos ko? Sina Nida Blanca at Nestor De Villa, ang pinagapapular na magkasintahar., sa puting tabvag, na maaaring matagpuan sa bakuran ng LVN. Ito'y isa sa maraming nakatutuwang larawan nila. Sina Nida Blanca, Nestor De Villa, at Delia Razon, ay matatalik na magkaibigan. Silang tat to ay kapuwa mga sikat na bitu Ji sa puting tabing. Silang latía ay kapuwa rasa LVN. At silang tatlo ay nabibilang sa mga p.na kamahuhusfiy magsayaw. X 1 Abril 11, 1956 BULAKLAK 47 Itaas, kan.au: si Nida Blanca, kapiling ang isa sa dalaiuang tag a hang a niyang sa kanila nanwiirahan, Kanan: sina Nid.a at Nestor — ong pabvnto ng mga tin-edyer, sa ginampanan. isang marikit na sayaw na kanilang Ang sapatos ko?” Iyon pala’y nawala raw ang isang paahg sapatos niya. Natiyak agad namin kung saan naroon ang sapatos niya. Ang sapatos niya ay siguradong bumaon sa putik ng kanal, at naiwanan na rooi». Ang ibig kong sabihin ay nahugot sa kanyang paa. Lumapit sa akin si Nestor. Ang asim po ng kanyang mukha noon. —Waíang hiya ka, —ang saDi niya. —Bagung-bago ang sapatos Ico, e nawala!” —Aba, V»ala-akong magagawa! Iyon ang hinihingi ng papel natin! —sabi ko, saka kinindatan ko pa siya. —Ngayon,. bayaran mo iyon! —sabi pa niya. —Bayaran? Hindi ba may pangako ka sa akin na bibigyan mo sapatos? E, hindi me pa ako ng naman naibibigay hanggang ngayon! Huwag mo na akong bigyan —patas na lang tayo! —ang sabi ko, saka ko siya iniwan. V' e» í* v NOONG araw ho, e talagang napakaraming kapilyahang nagagawa ko. Ang ibig kong sabihin ay noong ako’y magdadalagita pa lamang —noong hindi pa ako artista sa pelikula. Halimbawa, siguro, hindi ninyo magagawa ang sumakay sa taksl, nang wala kayong pera. Jyan ay nagawa ko, nang sa, pakLwv- 94 L. JIMENEZ ** noong ika-31 ng Enoro, 1956, ako'y nagtungo sa LVN Studio upang palagdaan kay Nida ang aking ''autograph," at magpakuha ng larawan na kasama siya. Nang makita ko si Nida, ako'y nasiyahan. Hindi po pala siya mapagmalaki at suplada, na gaya ng sabi. Siya ay palangiti ai mapagbiro, matapatinj, at higit sa lahat ay maunawain. Mula Jioon, natutuhan kong mahalin si Nida, at katunayan. ka* pag nakaldta* ako ng magasin na may larawan niya, kahit’t punit-punit na ang magasing iyon, kinukuha ko ang larawan niya. Suyang-suya dko sa kung sinong nagpabaya o pumunit sa larawan ni Nida’* .... nang biglang kumalat ang balita na si Nida ay nanampal ng tsuper, ako'y isa sa mga nilikhang hindi agad naniwala ... Upang mapatunayan ang katotohanan, akoy nagsadya sa LVN upang makipag^ kit a kay Nida. Hindi' naman nagmaramot ang pagS kakataon. At dito ko napatunayang kasinungalingaÉJÉ lahat ang ibinibintang sa kanya. Hindi pala suplada, at hindi siya mapagmataas. Pantay-pahHrc ang pagtingin niya sa lahat. Pinaunlakan din (ünoiÉÉ makadalaw sa kanila. Pagdumating n«man ako 1 —Padala ni UTA JIMENEZ 8 A. Bonifacio St., La Loma, Quezon Ctiy M. V. de DIOS kanila. qko’y hinoharap niya kahi’t siya pagod. Sa sarili ko nasabi kong wala pang katulad si Nida, sa pagiging magiUw. m a mapagbigay...." —Padala ni MELANIA VERGEL DRW Libis, Angat B»’* 94 BULAKLAK Abril 11, 19M General Paua (Buhen set pahir.ó 67.' nap i.iyang matutuhan, ang gawain ng isang' panday. Ang kaalaman. at karanasang kanyang nat.pon ay ngayon niya pakikinn. bangan... Isang araw nga ay makikitang >i Tenyente Paua ay abala na sa kanyang gawain sa isang pandayan, na ipinatayo niya. Buhus na buhos ang kanyang kalooban sa kanyang gawain... Isang araw, isang kawal ang dumatmg sa kanyang pandayan, at pagkatapos luminga-linga, may iniabot na isang sulat sa kanya. Madaling binuksan ni Tenyente Paua ang sulat; at maingat na binasa ang nilalaman niyon. —Galing po sa heneral ang sulat na iyan, —sabi ng naghatid na kawal. Pagkatapos matunghayan ang katatanggap na Lham, tinipon ni Tenyente Paua ang lahat nang kanyang mga tauhan sa panda, yam Magsipaghanda kayo ngayon din’ Ipagtatanggo] natin ang Blnakiyan, na kasalukuyang sinasalakay ng mga kawal Kastila! — ang sabi niya. Maliwanag sa kanyang mga taDR. FLORENTINO N. SANTOS Sa operasyon ng sikmurá,, Apdo, bocio, bituka. pilay at ball ORA. CARMEN ENVERGA-SANTOS { Po't Graduate ta Universidad ng Harvard at Loyola, Amertka Sa hindi magkaanak panganganAk. saklt aa matrls saklt sa obAryo buso — • Umaga-sa pakikipagtipanán; Hapon—3-6. R-212 AlcaxAr Bldg. CArriedo at Estero Cegado—TeL 3-70-62. Tahanan—Tel. 60 Local 364R DR. D. M. VILLAPANRO ESPESYALISTA SA MGA 8AKIT SA MATA. ILONG. TAINGA AT LA¡«AMOxNAlv Tunuustis ng Tonail sa 2 minuto na hindi na kaHaflgAAg ma tira sa Ospital. Mga bagong kagamltan ga pagsukat ng sal am in ea mata at Rayos-X WAX ANG BAI AB ANG KON8ULTA KUNG LING GO Vruíj; N.U. ax N.M. — Lmggo 8-12 N.U. — Tel. 3-42-82 Pedro Cruz tuag. Tagiliran ng Simpaban ng Kiyapo, Maynila ORA. CELESTINA G. UM-ESPIRITU M. 0. Bakit ng babae at Bata, Panganganak ng walang aaklt (by trllene) Laglng nakukunan at hindi mag-anak, pigilfn ang pag_afiak, Sirañg regla. Masakit na pag-ihi, Ahnoranae. Tonsil na gagaling ng walang tistis Nerbiyoe, Manhld. Rayuma, Tagyawat. ESPIRITU MATERNITY & GENERAL CLINIC I 1284 Paz Paco. Mga taga Hllaga. Sakyan Afig "Ptódakafi” o ‘StA. AfiA’’ Bus sa Qulapo at bumabá sa Calle Paz malapit ea Obras. SARAT na ILONG Sumangguni kay DR. AMANDO V. SANTOS Espesyaliata m mga saklt sa MATA, TAINGA ILONG at LALAMUNAN Klinika—Silid 213 PALOMO BLDG. Azcarraga kanfo O’Donnel _______Konsulta: 9:00-12:00 N.U. — 3:00-6:00 NH. — TeL 3-71-25 HOLY ROSARY HOSPITAL & MATERNITY — Mayroong X-RAY DR. ROMEO C. MONTES, M.D. Espegyalhrta sa saklt ng bata sa dlbdlb at saklt na llhlm DRA. VIRGINIA D. MONTES, M.D. EgpesyallMa sa saklt ng mga babae sa hindi magkaanak, Pangaftganak at aaklt ng mga beta. Oras: 9-12 N.U. araw-araw 2-6 N.H, maliban kung Linggo. 142-j , S* Llnynila Tej. 2-63-12 uhan ang aína bi tu Tanyaate Paua. Noon din, binitlwan nil* ang kanilang ginagawa at nagsipaghanda. Mula roon, nilakbay niia ang Binakayan. Parang nagh.hintay lamang sa kanila ang labanan. Pagdating na pagdating nila roon, madali silang napalaban sa lakas ng Kastila. Sa pakikipaglabang iyon ay min san pang nagpamalas si Tenyente Paua ng kanyang pamb.hirang katapangan, at dahil doon, siya’y itinaas ng tungkulin. Isa na siyang kapitan ngayon. Ang totoo, tuwing manggagaling si P^ia sa labanan, siya’y laging natataas ng tungkulin sapagka’t pinatitibayan niya ang kanyang katapangan at katalinuhan sa * pakikipaglaban sa kanilang mga kaaway. ISANG araw, isang kawal ang dumating sa imbakan ng mga kagamitang-digma... Lumapit ang kawal sa tanod. —Sino ang kailangan mo? — tanong ng tanod. —Nariyan ba si Kapitan Paua? Si Heneral ay may sulat para sa kanya! —tugon ng kawal. Nakarating kay Kapitan Paua ang sulat ng htfneral. Pagkatapos niyang tanggapin iyon, pinaalis na niya ang kawal. MataMapatatangos na pirmlhan ng hind! tltiathrin mang tinunghayan niya ang eulat. At pagkatapos, kinuha ang kanyang sableng nakasabit sa dinding. f Masasalamin sa kanyang mukha ang isang suliraning masalimuot at mabigat... —ITUTULOY— Makukulay Na Karanasau (Buhcrt sa pahiná 47) • wala akong kakaba-kaba. Basta sumakay ako, napahatid sa patutunguhan ko, at pagkatapos, pinapaghintay ko ang tsuper. Nabayaran ko rin naman, sapagka’t may pera sa pinatunguhan ko. Pero, isang rekord na iyan, hindi hu ba? Kung iraakala ninyong malakas din ang inyong loob, subukln ninyong gawin iyan. Makita ko lang... NATATANDAAN ba ninyo ang tsuper na sinampal ko noong araw? Kung sa bagay ang usaping ito ay matagal nang tapoa, at ito’y natapos nang nasisiyahan kaming dalawa ng tapper. At batid na rin ng madia kung paanong nangyari ang “sakunang” ito. Pero maypoon akong isasalaysay sa inyo tungkol sa kabiyak ng tsuper na aking tinutukoy. Ang kabiyak pala ng tsuper na iyon ay ubod nang ganda. Mabait, tahimik, masipag, at mahilig sa polikulang Tagalog. Ang halos hindi ko mapaniwalaan ay ito; ang asawa pala ng tsuper na iyon ay isa sa masusugid kong tagahanga. (Kung sa bagay, ito’y balita lang naman ng iba sa akin.) Nang mangyari nga raw ang “sakunang” iyon, binawalan ng tsuper na manood ng pelikulang Tagalog ang kanyang kabiyak. Iya’y maaaring gawin ng sinumang lalaki, sa sama ng loob. Ipinaalis daw ang mga larawan ko na matiyagang idinjkit ng babae sa kanilang mga dinding. Mangyari pa, hindi maiiwasan ang magkaroon ng kaunting “Sagutan.” Masamang-masama ang loob ng babae, nguni’t palibhasa’y babae, walang nagawa kundi ang sundin ang ipinag-uutos ng kanyang kabiyak. Inalis ang lahat ng larawan kong nakadikit sa dinding, bagaman masakit na masakit iyon sa kanyang kalooban. Pero nang magkaintindihan naman kami ng tsuper, isang araw daw, ang tsuper naman ang kumuha sa mga larawan ko, at siya ang nagdikit na muli niyon, sa kanilang dinding. Tuwang-tuwa daw ang babae. Ito’y isa sa mga pangyayari sa aking buhay, na hindi ko na malilimutan. At, kaipala’y h:ndi kayo maninlwala, lalong napamahal sa akin ang tsuper na iyon. Aug tatúa, balang araw ay inaasahan kong aka’y dadalawln niya sa aming tahanan, na kasama ang kanyang kabiyak, na isa ko palang tagahanga. (ITUTULOY) Margarita (Buhdt sd pahind 49) bilang pagpupugay sa mga lalaking naroroon, at pagkatapos ay lalong madaling tumalikod at umalis. —Margarita! Margarita...! — ang tawag sa kanya ni Peping. Napansin ng iba pang mga naroroon ang pasigaw na pagtawag ni Peping kay Margarita. Nguni’t iyon ay hindi niya pinansin. Ang kailangan niya’y m&kausap nang sarilinan si Margarita. Kailangang-kailangan, sapagka’t marami siyang uusisain. . Nang hindi man lamang siya nilingon ni Margarita, naisipan niyang ito’y sundan. Kumilos siya agad. Sinundan niya si Margarita. Huminto si Margarita. Lumapit si Peping. —Margarita, bakit ka nagkakaganyan sa akin? —Lungad na tanong ni Peping. Sa halip na tumugon, si Margarita ay napayuko lamang. —May nagawa ba akong pagkakasala sa iyo upang.. —patuloy ni Peping. —Wala... —mahinang tugon ni Margarita. —Iyan din ang pagkakaalam ko. Pero, bakit... —Alam mo na, Peping. Sapagka’t iniibig ka ng aking kapatid,. —tuwirang tugon ni Margarita. —Pero batid mo namang hindi ko siya iniibig! —Kailangang ibigin mo siya, Peping! Pagkasabi niyon ay aalis na sana si Margarita, nguni’t nahawakan siya sa bisig ni Peping. —Hindi mo lang nalalaman, Margarita, sa pag-ibig mo naroon ang aking buhay. Kung mawala ka 6a akin, wala naring kahulugan ang buhay kong Ito. Kaya naman tiniis kong maglakad gabi’t araw sa paghahanap sa iyo...»sapagka’t batid kong ang aking hinahanap ay ang aking buhay, ang aking kali gay ahan, ang aking tanglaw, na siyang maghahatid sa akin sa rurok ng kaligayahan at kaluwalhatian! —mahabang sabi ni Peping. —Jose... —mahinang sabi ni Margarita, saka napayupyop sa dibdib ng binata. —Mula ngayon, hindi ko na tutulutang magkahiwalay tayo! —Nguni’t paano mo patutunayan ang pagmamahal mo sa akin? —I8asama kita sa am lug lala«
Date
1956
Rights
In Copyright - Educational Use Permitted